تبیین نظرات فقهی و حقوقی پیرامون حیات مجدد بعد از مجازات قصاص

تحقق حاضر درصدد بررسی آثار حقوقی وجود حیات بعد از اعمال مجازات قصاص در فقه و حقوق ایران است. نزد فقها در این زمینه اختلاف نظر وجود دارد. براساس یک دیدگاه، کسی که محکوم به اعدام می شود، اگر پس از اجرای حکم اعدام، سلب حیات رخ دادو متخصص مربوطه آن را تایید کرد، صادره در مورد محکوم علیه به طور کامل از لحاظ ماهوی و هم از لحاظ تشریفات اجرای حکم پایان یافته است، حال اگر فرد به طور معجزه آسایی زنده شود این یک حیات جدید به حساب می آید در حالی که حکم اعدام مربوط به حیات قبلی بود که تمام و کمال اجرا شده و تحقق یافته است؛ اما دیدگاه مشهور فقها، به دلیل رعایت شرط مماثلت وبه دلیل حق قصاص در زمره حق الناس است، از این رو در صورت درخواست ولی دم حق تکرار قصاص یا حق عفو یا دریافت دیه از قاتل برای او ثابت است و جراحاتی که در اثر قصاص ناقص برای جانی پیدا شده، داخل در قصاص بوده و به حساب نیامده، از این نظر جانی مجنی علیه محسوب شده و حق قصاص جرح یا ناقص دیه را خواهد داشت و قانون مجازات اسلامی 1392 نیز دیدگاه مشهوررا پذیرفته است. به نظر می رسد باتوجه به ایرادهایی که بر نظر مشهور فقهای امامیه وارد است، قانون گذار می تواند ماده 428 قانون مجازات اسلامی را مطابق با نظر غیر مشهور که به نظر، دارای مبنا و ادله ی قوی تر می باشد مبتنی نماید.

Keywords:

قصاص , حیات , تکرار مجازات , فقه , قانون مجازات 1392