بررسی حقوقی بانکداری اسلامی به عنوان ابزاری برای تامین سرمایه مالی و اقتصادی

افزایش سرمایه گذاری پیش شرط قطعی توسعه اقتصادی است و شیوه هایی که جوامع مختلف برایتامین مالی پروژه های سرمایه گذاری ابداع یا انتخاب می کنند، نقش مهمی در تسهیل سرمایه گذاری،و در نتیجه، تسریع توسعه اقتصادی آن جوامع ایفا می کند. اقتصاددانان مسلمان اثبات کرده اند کهشیوه تامین مالی مبتنی بر مشارکت در سود و زیان (PLS) در مقایسه با شیوه اعطای وام درمقابل دریافت بازده ثابت (FRS) از نقطه نظر کاهش هزینه های تولید، افزایش ثروت ریسک پذیری جامعه،کنترل ادوار تجاری و پیشگیری از ورشکستگی بانک ها از کارآیی بالاتری برخوردار است. در عینحال، برخی از اقتصاددانان مسلمان نشان داده اند که این امتیاز روش تامین مالی مشارکتی در صورتیاست که اولا- پدیده عدم تقارن اطلاعاتی و دو خطر ناشی از آن یعنی انتخاب بد و مخاطراتاخلاقی در جامعه جدی نباشد؛ و ثانیا- جامعه در شرایط عدم اطمینان قرار نداشته باشد. در غیر این صورت، التزام به بانکداری اسلامی ممکن است از طریق افزایش هزینه تامین مالی پروژه های سرمایهگذاری، افزایش هزینه مبادله و افزایش خطر احتمال ورشکستگی بانک های اسلامی، به کندشدنحرکت توسعه بینجامد.

Keywords:

بانکداری اسلامی , اقتصاد , سیستم بانکداری , ورشکستگی بانک های اسلامی , نقدینگی