الهه خوشبخت - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
سروناز سوری - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

خاطره گویی یک سبکه مهم و اصیل در روایت حوادث جنگ برای نسل های آینده و ثبت و ضبط و انتقال تجارب تلخ و شیرین نسل های پیشین و نسل حاضر برای نسل های بعد است که زنان اقوام مختلف ایرانی در این میان از جایگاه ویژه ای برخوردار بودند. نهضت خاطره نویسی جنگ، در ایران یکی از گسترده ترین رویدادهای فرهنگی به شمار می آید. از نخستین روزهای مقاومت مردمی داستان و خاطره با وجود افتراق و اشتراک به شرح وقایع پرداخته اند. حضور استوار زنان در جنگ به ویژه مبارزه های دور معاصر یکی ازمهم ترین عرصه های برای ظهور محکم آنان است. در ادبیات پایداری بی بی مریم، معصومه آباد، زهرا حسینی در جنگجویی و شجاعت پیوند مستقیمی داشته اند هرسه با نوشتن کتاب خاطرات، خلاقانه درک عمیق خودشان را از اجتماع بیان کرده اند، و در توصیف قهرمانی آزادیخواه، با عمق بخشی به اندیشه و پرورش موضوع صحنه های قبل از پیروزی در جنگ و مقاومت صبورانه آنها در برابر فشارها و آزارهای رژیم بعث بر خود و خانواده هایشان خاطرات شان را به نگرش درآورده اند. این پژوهش، مضامین و مفاهیمی چون: مبارزه سیاست، اجتماع، انسان دوستی وطن پرستی، قهرمان پروری، آزادی، استقامت در برابر دشمنان را بطور کامل نشان داده است. و با بیان همانندی ونامانندی هایی اقعیت های زمان هرکدام از نویسندگان را بار ارایه شواهد ذکر کرده است

بی بی مریم، معصومه آباد، زهرا حسینی، تطبیق، پایداری