بررسی کاربرد استعاره در گفتار نوجوانان دبیرستانی: رویکردی شناختی

معنی شناسی شناختی، استعاره به بیان مفاهیمی از یک حوزه ی انتزاعی در قالب یک حوزه یملموس تر می پردازد. بخش زیادی از اصطلاحات زبان فارسی نیز در بردارنده ی استعاره هاییمی باشند که در زبان خودکار مردم و در سطوح مختلف سنی و فرهنگی، کاربرد زیادی پیداکرده اند. پژوهش حاضر در چارچوب نظریه استعاره لیکاف و به شیوهای تحلیلی-توصیفی بهدنبال بررسی انواع کارکردهای این ابزار در راستای زیبایی شناختی، ایجاد جذابیت،پوشیده سازی، پیش برد و القای اهداف و تاثیرگذاری در مخاطب در میان گفتار رایج نوجواناناست. سعی بر آن بود تا فراوانی کاربرد انواع استعارات در راستای اهداف مورد نظر نوجوانانمشخص شود. جامعه ی آماری این پژوهش دانش آموزان دبیرستانی 18-15 سال و حجمنمونه ای برابر با 550 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. از تکنیک هایمصاحبه ی حضوری، پرسش نامه، مشاهده و ضبط صدا و بررسی کمی شامل محاسبه ی فراوانیانواع استعارات استخراج شده از کلام روزانه ی زبانوران و اعمال شیوه های آماری و آزمونمجذور خی استفاده گردید. نتایج نشان می دهند که تمایز معناداری مابین استعارات به کاررفته در مکالمات دانش آموزان دختر و پسر وجود داشته، پسران از عبارات استعاری بیشتریاستفاده نمودند.استعارات ساختاری پربسامدترین نوع بوده و پس از آن استعاراتهستی شناختی در دختران و جهتی در پسران از فراوانی بیشتری برخوردار بودند.

Keywords:

زبان شناسی شناختی , معنی شناسی , استعاره , نظریه معاصر استعاره , استعارات هستی شناختی