تحلیل ساختار روایی دو داستان در ظهور آهوها و کپرهای جن زده بهرام حیدری بر اساس نظریه ی ژرار ژنت

بررسی ساختار فرم و طرح، در نقد ادبی جدید، روشی است برای نقد داستان. هر نویسنده بابه کارگیری شیوه ای خاص از روایت، و استفاده از تکنیک های روایی دریچه ای تازه از بروزرخدادهای داستانی به روی مخاطب می گشاید. به طور معمول این هنر نویسنده است کهمولفه های زیباشناسانه در داستان را خوب پرداخت کند، این مولفه ها شامل دیدگاه، شخصیت،کانون روایت، انواع گفتار و... میشوند و در طرح مشهودند. نگاه ساختارگرایانه به آثار ادبی بهسبب وجود این عناصر در متن و الگوهایی که اجزا را به هم پیوند می دهد زمینه ساز فهم ودرک هرچه بهتر ادبیات داستانی را فراهم میسازد؛ تمام کوشش ساختارگرایان در همینزمینه بوده است. در این پژوهش ساختار روایی دو داستان در ظهور آهوها و کپرهای جن زده از مجموعه داستان لالی نوشته بهرام حیدری با توجه به نظریه ساختارگرایی ژرار ژنت مورد بررسی قرار گرفت و این نتایج حاصل شد: دو داستان مذکور با نظریه ژرار ژنت قابلبررسی هستند و بهرام حیدری از عنصر گفتار برای پردازش داستان هایش استفاده کرده است و توانسته بین محتوا و داستان هماهنگی ایجاد کند.

Keywords:

روایت شناسی , ساختار گرایی , ادبیات اقیمی , بهرام حیدری