مریم رضایی راوری - کارشناسی ارشد معماری کامپیوتر، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
وحید ستاری نایینی - دانشیار بخش مهندسی کامپیوتر، دانشگاه شهید باهنر کرمان

کارایی شبکه های روی تراشه تحت تاثیر الگوریتم های مسیریابی می باشد. ازدحام در شبکه با توجه به افزایش زمان تاخیر بسته،تاثیر منفی در کارایی شبکه ی روی تراشه دارد. قابلیت اطمینان دربرابر خرابی هم یکی از اهداف کلیدی در طراحی شبکه هایروی تراشه است. برای دستیابی به عملکرد بهتر همراه با تحمل پذیری خطا در شبکه ی روی تراشه دو تابع کلیدی مورد نیازاست: الف) توانایی جلوگیری از مسیرهای متراکم و تعادل حجم ترافیک و ب) توانایی تحمل خطاها و ارایه یک سیستم کاراحتی در صورت وجود مشکل فیزیکی. بدین منظور در این مقاله یک مدل هزینه برای انتخاب مسیری با قابلیت اطمینان بیشتر وتراکم کمتر پیشنهاد شده است. در این مدل، ابتدا از الگوریتم مسیریابی آگاه از ازدحام مبتنی بر روش Q-Learning برای بررسیازدحام در شبکه استفاده می شود؛ سپس برای درنظرگرفتن قابلیت اطمینان، وضعیت لینک های مجاور بررسی می شود. در نهایتبا توجه به اهمیت قابلیت اطمینان به این پارامتر وزن بیشتری اختصاص داده میشود و مسیری با کمترین هزینه برای ارسال بسته هاانتخاب میشود. نتایج حاصل از شبیه سازی تحت دو الگوی ترافیکی نشان میدهد که عملکرد روش پیشنهادی در حضورلینک های خطا نسبت به الگوریتمی که فقط ازدحام را بررسی می کند بهبود پیدا می کند.

شبکه ی روی تراشه، قابلیت اطمینان، تحمل پذیری خطا، الگوریتم مسیریابی آگاه از ازدحام، Q-learning