فاطمه صفرپورفیضی - کارشناسی ارشد پترولوژی دانشگاه لرستان، دانشکده علوم پایه،گروه زمین شناسی
عابدین درویش پور - استادیار معارف دانشگاه لرستان، دانشکده علوم انسانی،گروه معارف و الهیات اسلامی
عاطفه عبدی - کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه الزهرا، گروه علوم انسانی
زینب هواسی - طلبه سطح دوم حوزوی

کلمه کوه (جبال) 38 بار در قران کریم ذکر شده است که در تعدادی از این سوره ها (رعد، حشر، نحل، نمل، غاشیه) به مباحثگوناگونی درباره کوه ها یا به عبارت های مختلف برای پی بردن انسان ها به عظمت خلقت خالق بی همتا است. دانشمندان و محققینعلوم زمین برآن اند که کوه ها طی زمان های طولانی تشکیل شده و تکامل یافته اند و کوهزایی در پوسته زمین براثر فرآیندهایی مثلفرو رانش در لبه ناآرام قاره ها با چین خوردگی لایه ها و یا براثر نفوذ ماگمای مذاب از ماگمای گداخته به صورت های مختلف ،مثلآتشفشان ایجاد می شوند .بررسی کاربرد کوه و توصیف آن در قران کریم روشن ساخت که این اشارات علمی با یافته های بدستآمده از زمین شناسی مانند زمین ساخت صفحه ای، ایزوستازی و ریشه دار بودن کوه ها، ساختمان درون کوه ها، فواید وجود کوه هادر روی زمین و ... نه تنها درتعارض نیست ،بلکه منشا وحیاتی این سخنان را ثابت می کند. مطالب علمی زمین شناسی امروزه از مواردمهم در تحقیقات و یافته های جدید می باشد که قرآن صراحتا انسان را به سیر ، تفحص و تحقیق در خصوص زمین تشویق و ترغیبنموده است.

کوه، قران، زمین شناسی