پدرام علیرضایی - استادیار، مرکز تحقیقات پسوریازیس، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
نسرین جیریایی - استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
علی عباس شباک - دستیار، گروه پوست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

سابقه و هدف: درماتیت سبورییک یک بیماری پوستی التهابی شایع می باشد. داروهای ضد قارچ ازرایج ترین داروهایی هستند که برای درمان این بیماری تجویز می شوند. در این راستا، در مطالعه حاضراثربخشی دو داروی کلوتریمازول 1 درصد و سرتاکونازول 2 درصد در درمان درماتیت سبورییک بزرگسالانبررسی گردید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به شیوه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور در ارتباط با 100 بیمار بالای18 سال مبتلا به درماتیت سبورییک مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد. بیماران به صورتتصادفی به دو گروه دریافت کننده سرتاکونازول یا کلوتریمازول، دو بار در روز به مدت چهار هفته تقسیم شدند.بیماران در هفته دوم درمان از نظر علایم کلینیکی و عوارض جانبی دارو معاینه گردیدند و در پایان درمان وچهار هفته پس از اتمام آن به منظور بررسی عود بیماری مجددا مورد معاینه قرار گرفتند. سطح رضایتمندیبیماران نیز چهار هفته پس از پایان درمان بررسی گردید.یافته ها: میانگین و انحراف معیارScoring Index بیماران در گروه کلوتریمازول و سرتاکونازول به ترتیب قبل از درمان معادل 2/20±7/16 و 2/10±6/45 (P=0/184)، دو هفته پس از شروع درمان برابر با 1/82±4/08 و 2/14±2/78 (P<0/001) و چهار هفته پس از اتمام درمان معادل 2/13±2/62 و 1/09±0/89 (P<0/001) به دست آمد. همچنین میزان عود بیماری در گروه کلوتریمازول و سرتاکونازول 32 درصد در برابر 21/7 درصد، بروز عوارض در این دو گروه 8 درصد در برابر 8/5 درصد (P=0/220) و میزان رضایتمندی خوب 38 درصد در برابر 71/1 درصد (P<0/001) بود. نتیجه گیری: در این مطالعه فراوانی عوارض و عود علایم درماتیت سبورییک با کرم سرتاکونازول مشابه بادرمان با کلوتریمازول بود؛ اما اثربخشی کرم سرتاکونازول بهتر بود و رضایتمندی بیشتر بیماران را به دنبال داشت.

درماتیت سبورییک، سرتاکونازول، کلوتریمازول