حسین باقری - استادیار گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
فاطمه تقوا - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
متین ساده - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
نفیسه شاه بیگی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
فاطمه قادری - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
ناصر محمدقلی مزرجی - دانشجوی دکتری تخصصی آمار زیستی، دانشکده بهداشت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

زمینه و هدف: احترام به شان ذاتی انسانها به معنای احترام به حقوق پایه آنها در محیطهای مختلف است و دارای نقش برجسته و اهمیت ویژه در پژوهشها و بحثهای مربوط به مراقبت و سلامت است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه دیدگاه پرستاران و بیماران بستری در ارتباط با شان ذاتی بیمار صورت گرفته است.مواد و روشها: در مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر تعداد 385 بیمار و 79 پرستار بر اساس مشخصات مورد نظر پژوهشگران و به روش تمام شماری از بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود انتخاب شدند. پس از توضیح اهداف پژوهش و جلب رضایت کتبی و شفاهی نمونه ها، پرسشنامه ویژگیهای فردی و همچنین پرسشنامه محقق ساخته شان ذاتی بیمار توسط آنان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 19 صورت پذیرفت. سطح معنیداری در تمام آزمونها 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر، میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش در گروه بیماران 49 18 سال و در گروه پرستاران 28/8 6/2 سال بود. میانگین سابقه کار بالینی در پرستاران 6/2 6/4 سال و میزان اضافه کاری پرستاران در بخش 91/4 57/7 ساعت در ماه بود. بر اساس آزمون آماری پیرسون، همبستگی معنیدار آماری بین سن با نمره شان ذاتی وجود داشت p<0/05) و .(r =0/144نتیجه گیری: نمره شان ذاتی بیماران از دیدگاه بیماران نسبت به پرستاران پایین تر بود، لزوم توجه بیشتر به هر یک از عوامل مرتبط با حفظ و یا ارتقاء شان ذاتی بیماران در بالین و در بخشهای مختلف پیشنهاد میگردد.

شان ذاتی، بیماری، بیمار، پرستار.