رامین رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، اهر، ایران.
بهبود جعفری - استادیار،گروه میکروبیولوژی،واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران.
سیامک ناجی - استادیارگروه پاتولوژی، بیمارستان شهید مطهری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.

زمینه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماریها در کودکان است. این بیماری در صورت درمان نامناسب آنتی بیوتیکی، میتواند منجر به عوارض جدی شود. هدف از این مطالعه تعیین عوامل باکتریولوژیک و مقاومت آنتی بیوتیکی عفونت ادراری در کودکان است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 160 کودک مراجعه کننده به بیمارستان شهید مطهری ارومیه که کشت ادراری مثبت داشتند، انجام پذیرفت. سویه های موردنظر با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی و محیطهای کشت افتراقی شناسایی و تعیین هویت شدند، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های موردمطالعه به روش دیسک دیفیوژن Kirby-Bauer طبق توصیه CLSI تعیین گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری کای اسکویراستفاده گردید وp<0/05 معنیدار تلقی شد.نتایج: از 164 کودک بررسی شده 119 دختر و 41 پسر بودند. بیشترین میزان ابتلا به عفونت ادراری مربوط به رده سنی زیردو سال بود. بیشترین سویه جدا شده از کشت های ادرار اشریشیاکلی 81/3) درصد) و کمترین سویه مربوط به استافیلوکوک ساپروفیتیکوس درصد) بود. ایزوله های اشریشیاکلی، بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول (%64/6) نشان دادند و نیتروفورانتویین هم به عنوان موثرترین آنتی بیوتیک با حساسیت (%90) شناخته شد نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه جهت درمان اولیه عفونتهای ادراری استفاده از آنتی بیوتیکهای نیتروفورانتویین، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین توصیه میشود ازآنجاییکه توزیع فراوانی مقاومت آنتی بیوتیک در مناطق مختلف و در دوره های زمانی متفاوت است، پایش دورهای مقاومت آنتی بیوتیکی جهت کنترل عفونت پیشنهاد میشود.

عفونت مجاری ادراری، دیسک دیفیوژن، مقاومت آنتی بیوتیکی