پاسخ های آنتی بادی به دو واکسن تجاری امولسیون روغنی آنفلوانزای پرندگان (H9N2) در جوجه های گوشتی

بیماری آنفلوانزای پرندگان اهمیت اقتصادی و بهداشت عمومی دارد. ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 در ایران بومی است، لذا برای کنترل آن از سیاست واکسیناسیون استفاده می شود. کارایی واکسن آنفلوانزا در کنترل بیماری، کاهش خطر عفونت و کاهش دفع ویروس نقش به سزایی دارد؛ در نتیجه نظارت بر کارایی واکسن ضروری است. در این پژوهش پاسخ های آنتی بادی به دو واکسن تجاری آنفلوانزای پرندگان در جوجه های گوشتی بررسی گردید. برای این منظور 90 قطعه جوجه یکروزه گوشتی تجاری تهیه و به سه گروه تقسیم شدند. در 14 روزگی به گروه اول واکسن A به گروه دوم واکسن B و به گروه سوم واکسنی تزریق نشد. پژوهش سرولوژیک به روش آزمون مهار هماگلوتیناسیون (HI) از روز 14 تا 49 به صورت هفتگی انجام گرفت. میانگین تیتر HI در هفته سوم و چهارم بعد از واکسیناسیون بین گروه اول و سایر گروه ها و در هفته پنجم بین گروه های واکسینه و گروه غیر واکسینه معنی دار بود ( 0/ 05> P). نتایج نشان داد هر دو واکسن 5 هفته بعد از واکسیناسیون موجب تولید بالاترین تیتر HI می شوند ولی این تیترها در حدی نیستند که ایمنی محافظتی ایجاد کنند؛ همچنین مشخص شد بین آنتی بادی مادری و ایمنی فعال تداخلی وجود ندارد، در نتیجه با توجه به این که واکسن های مورد پژوهش، تجاری هستند و کیفیت آنها به طور منظم از سوی تولید کننده بررسی می شود، بنابراین احتمالا مهم ترین دلیل کیفیت پایین واکسن های مذکور شرایط نامناسب حمل و نگهداری واکسن است

Keywords:

واکسن , آنفلوانزای پرندگان , تحت تیپ H9N2 , مراقبت سرولوژی.