وضعیت دفع میوسین و ارتباط آن با قابلیت هضم و رشد در گوساله های شیرخوار هلشتاین

یکی از چالشهای موجود در علوم تغذیه، بهبود سلامت روده ها در مراحل بسیار حیاتی به ویژه در نوزادان و مرحله از شیرگیری بااستفاده از متعادل کردن جیره است. در این زمینه، دفع میوسین ممکن است به عنوان نشانگر خوبی برای پیشبینی سلامت روده و قابلیت هضم مواد مغذی باشد. بدین منظور سی و دو راس گوساله 16) ر س نر و 16 ر س ماده) به صورت تصادفی به دو گروه تیمار تقسیم شدند و با دو نوع جیره ی استارتر یکی بر پایه ذرت و دیگری بر پایه ی جو تغذیه شدند. جیره استارتر از روز سوم و یونجه با کیفیت بالا از سن دو هفتگی و شیر تازه پاستوریزه شده ی گاو با توجه به برنامه گاوداری محل اجرای طرح در اختیار گوساله ها قرار گرفت . وزن کشی گوساله ها در زمان تولد و سپس به صورت هفتگی تا زمان از شیرگیری انجام شد. قابلیت هضم مواد مغذی با روش اندازه گیری مستقیم در سنین 2، 6 و 8 هفتگی تعیین گردید. میوسین خام از نمونه های مدفوع اخذ شده در سنین یاد شده جدا شد و میزان همبستگی غلظت آن با فراسنجه های قابلیت هضم و خصوصیات رشد تعیین گردید. نتایج نشان داد که در سنین مختلف میزان میوسین همبستگی منفی معنیداری با قابلیت هضم مواد مغذی دارد، همچنین در سن 8 هفتگی مقدار میوسین همبستگی منفی با میزان خوراک مصرفی داشت p=0/0406 )، (r=-0/37 البته پژوهشهای بیشتری لازم است تا جزییات متابولیسم میوسین در دستگاه گوارش گوساله ها تعیین گردد و اثرات آن بر عملکرد حیوانات مشخص شود.

Keywords:

میوسین , قابلیت هضم , گوساله های شیرخوار , رشد.