نرگس فرهادی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه پیام نور

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و مسیر پیشرفت شغلی کارکنان بیمارستان امام خمینی (ره) شهرتهران انجام شده است. روش پژوهش از نوع تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی محسوب می شود. حجم جامعه آماری تعدادی از کارکنان کادر درمان بیمارستان در سال 1395-96 که 233 نفر بوده و حجم نمونه براساس جدول مورگان 171 نفر می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه 2001، و مسیر پیشرفت شغلی تی جی دلانگ، 1982 که توسط شاین تکمیل شده، می باشد که روایی این دو پرسشنامه صوری و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ که برای آزمون یادگیری سازمانی 0/89 و برای آزمون مسیر پیشرفت شغلی 0/93 به دست آمده، مشخص شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی یپرسون با کاربرد نرم افزار spss استفاده شد نتایج نشان داد سطح معناداری در مورد کلیه مولفه ها کمتر از 0/05 بود از این رو می توان گفت، بین یادگیری سازمانی با ابعاد شایستگی فنی 0/172، خدمت، 0/184 استقلال کاری 0/075 تعیین هویت سبک زندگی یکپارچگی 0/138 تنوع چالش محض 0/196 صلاحیت مدیریتی 0/310 امنیت 0/252 و خلاقیت 0/118 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. یافته ها نشان داد یادگیری سازمانی تا حد زیادی مسیر پیشرفت شغلی و ابعاد ان را تحت تاثیر قرار می دهد.

یادگیری سازمانی، مسیر پیشرفت شغلی، کارکنان بیمارستان