رابطه سرمایه روانشناختی با استرس شغلی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان پارسیان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با استرس شغلی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان پارسیان بود.طرح این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان پارسیان به تعداد 966 نفر بود که تعداد 200 نفر از افراد به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه سرمایه روانشناختی و پرسشنامه استرس شغلی بود. داده های بدست آمده از پژوهش با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی، تاب آوری و امید با استرس شغلی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد و بین خوش بینی با استرس شغلی رابطه منفی و معناداری وجود ندارد.

Keywords:

سرمایه های روانشناختی , استرس شغلی , کارکنان اداره اموزش و پرورش