حسن کریمی ارپناهی - روانشناسی عمومی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روایت درمانی بر نشخوار ذهنی واضطراب دانش آموزان پسر بیرستانی شهرستان لالی بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمای، 15 نفر گروه کنترل) از دانش اموزان بود که به صورت نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه نشخوار ذهنی نولن، هوکسما و مارو 1991 و پرسشنامه اضطراب بک BAI پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس (مانکوا) استفاده شد نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، روایت درمانی باعث کاهش نشخوارذهنی و اضطراب دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد و یافته ها بعد از یک ماه نیز پایدار بودند.

روایت درمانی، نشخوار ذهنی، اضطراب