کیومرث مولادوست - کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

زمینه و هدف: سامانه مدیریتی، مهمترین بخش سازمان است. چنانچه در این بخش از سامانه بداخلاقی، کج رفتاری و سوءمدیریت وجود داشتهباشد به همان میزان میتواند آسیب جدی به سازمان بهخصوص به منابع انسانی وارد سازد. این مطالعه از منظر (ماهیت و روش)، توصیفی و ازحیث هدف، کاربردی است. جامعه آماری این مطالعه مربوط به حوزه مدیران میانی و واحدهای صف میباشد. هدف از این مطالعه، شناسایی عواملو علل چرایی افشاگری در سازمان بود.بحث و نتیجه گیری: افشای ناهنجاری، به عنوان بخشی از سیستم های کنترل داخلی انواع سازمان ها، به یکی از مهمترین و موثرترین راه هایکشف و جلوگیری از ناهنجاری های سازمانی تبدیل شده است. عدم توجه به گزارشات متعدد افشاگران، توسط سامانه مدیریتی ارشد سازمان وبخش های نظارتی، موجب قلدری در سازمان شده و سامانه مدیریتی میانی به تصور اینکه سطوح بالادستی توانایی کنترل وی را ندارند و یا می تواندآنها را بفریبد، همواره با قلدری و انحصارگری به اداره امور می پردازد. قلدری در سازمان، باعث افزایش ترک محل خدمت، غیبت، کاهش انگیزه،مسمومیت محل کار و غیره میشود. ضمنا بی توجهی در قبال افشاگری، باعث صدور دایره افشاگری بهبرون سازمان شده، و همچنین سکوتسازمانی بوجود میآید و بهره وری کارکنان به شدت کاهش می یابد.

سکوت سازمانی، بهره وری، رهبری، سلسه مراتبی