ارزیابی آسی بپذیری آبخوان دشت جارمه توسط روشهای دراستیک و سینتکس

ورود آلاینده های سطحی به منابع آب زیرزمینی به خصوص درسا لهای اخیر که با بحران کمبود آب مواجه بود هایم، از مشکلات جدی در کاهش کیفیت منابع آب زیرزمینی میباشد. بنابراین شناخت مناطق آسیب پذیر و جهت دهی برنامه های توسع های به سمت مناطقی که آسیب پذیری کمتری دارند، دستیابی به اهداف توسعه پایدار را امکان پذیر خواهد کرد. در این مطالعه آسیب پذیری آبخوان دشت جارمه در استان خوزستان با استفاده از مدل دراستیک 1 و سینتکس 2 مورد ارزیابی قرار گرفته است. اصول مدل دراستیک بر پایه پارامترهای هیدرولوژیکی و هیدروژیولوژیکی موثر بر انتقال آلودگی است. پارامترهای مدل سینتکس مشابه مدل دراستیک میباشد، با این تفاوتکه فرآیند وزن و رتبه دهی پارامترها در روش سینتکس انعطاف بیشتری دارد. پس از تهیه نقشه های آسی بپذیری توسط تلفیق پارامترهای عمق آب زیرزمینی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، شیب، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی، نتایج مدل با استفاده از نقشه نیترات صحت سنجی شدند. میزان همبستگی نقشه نیترات آب زیرزمینی با مدل دراستیک و سینتکس به ترتیب 46 / 0 و 58 / 0 درصد بود. با تحلیل حساسیت به دو روش حذف نقشه و تک پارامتری نیز میزان تاثیرگذاری هر کدام از پارامترها بررسی شد. نتایج حاصله از روش حذف نقشه و تک پارامتر در هر دو روش بیانگر آن است که پارامتر محیط غیراشباع مهمترین عامل تاثیرگذار بر آسیب پذیری آبخوان منطقه مورد مطالعه میباشد.

Keywords:

آسیب پذیری , دراستیک , سینتکس , دشت جارمه.