هدیه محمدی - پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
سلیمان محمدزاده - مرکز تحقیقات علوم اعصاب، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
فایق یوسفی - دانشیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
برهان مرادویسی - استادیار گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
سمیه طاهازاده - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

زمینه و هدف: اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان میتواند در روند درمان این بیماران، مشکلات بالقوهای ایجاد نماید. با توجه به اهمیت این موضوع، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین فراوانی اضطراب و عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان بعثت سنندج در سال 1396 انجام گرفت.مواد و روشکار: مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی تحلیلی است. جامعه ی آماری، کودکان مبتلا به سرطانهای مختلف در سنین 8 تا 15 سال مراجعه کننده به بیمارستان بعثت شهر سنندج در سال 1396 را در بر گرفت. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، شامل پرسشنامه دموگرافیک (شامل سوالات فردی و بالینی) و پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس بود. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 گردید و آنالیز با در نظر گرفتن سطح معنیداری کمتر از 0/05 انجام شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 27 نفر (%60) کودکان مبتلا به سرطان خون از نوع ALL بودند. میانگین و انحراف معیار ابعاد مختلف پرسشنامه اضطراب پس از آنالیز نشان داد که مقیاس هراس و ترس از فضای باز، دارای میانگین بالاتر از سایر مقیاسها با میانگین 14/69 ± 2/62 بود. در رده ی دوم و سوم نیز به ترتیب، مقیاسهای اضطراب جدایی و اضطراب عمومی با میانگینهای 13/26 ± 3/83 و 11/95 ± 2/97 قرار داشتند. میانگین مقیاس ترس از آسیب فیزیکی از تمامی مقیاسهای دیگر کمتر بود.نتیجه گیری: باتوجه به فراوانی بالای اضطراب بعد از تشخیص سرطان، به خصوص هنگام تشخیص بیماری توسط انکولوژیست در مبتلایان به لوسمی حاد، جهت جلوگیری از ایجاد مشکلات روانی بعدی و ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، بلافاصله بیمار به کلینیکهای روانپزشکی معرفی گردد و سپس جلسات گروهی ماهانه جهت پیشگیری از اضطراب و بهبود زندگی این دسته از بیماران ترتیب داده شود تا بیمار بتواند با قرار گرفتن در جمع افراد مشابه خود با مشکل ایجاد شده بهتر کنار بیاید و از افت عملکرد بیمار جلوگیری شود.

اضطراب، کودکان و نوجوانان، سرطان