بررسی اثر ضد میکروبی تاتوره Datura stramonium و جغجغه ( Prosopis farcta ) بر روی سودوموناس آیروژینوزا جدا شده از بیماران

مقدمه: پسودوموناس آیروژینوزا، یک پاتوژن مهم بیمارستانی است که مقاومت آنتی بیوتیکی زیادی را نشان میدهد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد میکروبی تاتوره (Datura stramonium) و جغجغه (Prosopis farcta) بر روی سودوموناس آیروژینوزا جدا شده از بیماران شهرستان زابل بود.شیوه مطالعه: گیاهان جغجغه و تاتوره از شهرستان زابل و ایرانشهر تهیه گردید. عصاره گیری، با دستگاه روتاری انجام شد. سویه های باکتری سودوموناس آیروژینوزا، از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل بدست آمد، در نهایت حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی با روش میکرودایلوشن تعیین گردید.یافته ها: کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره ی جغجغه، برابر با 12/5 بود که 6 سویهی باکتری در این غلظت، مهار شده اند؛ در حالی که بیشترین غلظت مهارکنندگی برابر با 25 بود و بیشترین غلظت کشندگی برابر با 50 بوده است. نتایج حاصل از بررسی عصاره ی اتانولی تاتوره برابر با 12/5 نشان داد که 2 سویه، در این غلظت مهار شده اند؛ در حالی که 5 سویه ی باکتری در هیچ غلظتی از عصاره رشد نکرده اند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و افزایش روزافزون مقاومت باکتریها نسبت به آنتی بیوتیکهای شیمیایی، پیشنهاد میشود با مطالعات بیشتر بر روی این گیاهان بتوان از ترکیبات ضد باکتریایی این گیاه در درمان باکتریها استفاده نمود.

Keywords:

جغجغه , تاتوره , سودوموناس آیروژینوزا , حداقل غلظت مهارکنندگی , آنتی بیوتیک