سازماندهی فوریت های زلزله (مدیریت بحران شهری پس از زلزله)

وقتی صحبت از برنامه ریزی برای پاسخگویی فوری به زلزله است گرایش به تلاش جهت رسیدن به برنامه خاص زلزله مطرح می شود. با اینکه تجارب و تحقیقات به ما نشان داده است که آماده بودن برای زلزله در حقیقت آماده بودن برای مواجه شدن با خرابی های گسترده و مختلف ناشی از زلزله است بدین مفهوم که با گذر از مراحل معینی بتوان از خسارات ناشی از حرکت زمین جلوگیری کرد. مانند ساختن ساختمان ها و پلها و جاده های مخصوصی که در مقابل زلزله مقاوم باشند.هیچ برنامه خاصی بعنوان برنامه مقابله با زمین لرزه بصورت پیش ساخته وجود ندارد. برای اینکه واقعا برای مقابله با زلزله آمادگی داشته باشیم باید آماده پاسخگویی به مجموعه ای از خرابی ها، نظیر: ویرانی ساختمان ها، طغیان آب، ریختن و نشت مواد شیمیایی، تلفات جمعی و از این قبیل باشیم. در اینجا لازم است خاطر نشان شود که وقتی راجع به زمین لرزه صحبت می کنیم مجموعه گسترده و متفاوتی از ویرانی های دست دوم نیز مطرح می گردد که مقابله موثر با آنها بعد از حادثه ضرورت پیدا می کند. به بیان دیگر خود زلزله موضوع اصلی این بررسی نیست بلکه موضوع بررسی اثراتی است که در اثر وقوع زلزله متوجه محیط زیست ما می شود.