علی اعظم محمدبیگی

گشوده شدن بازارهای بیمه به روی رقابت خارجی، که از مفاد قواعد جدید بازی یعنی موافقتنامه عمومی تجارت خدمات بر می آید، احتمالا سلطه بیشتر شرکت های بیمه ای قدیمی و جا افتاده را در پی خواهد داشت. این مقاله نشان می دهد که توانایی رقابتی این شرکت ها از موقعیت مکانی آن ها، برخورداری از عوامل تولید مشخص و عوامل مربوط به تخصصی شدن تولید فراورده های بیمه ای ناشی می شود. این شرایط در مجموع، دست یابی به صرفه های حاصل از مقیاس تولید را ممکن می سازد در بازارهای نوپای کشورهای در حال توسعه به ندرت وجود دارد. بنابراین، شرکت های محلی در این کشورها ممکن است از این تحولات به شدت آسیب ببینند. اما آزادسازی بازارهای بیمه ای ممکن است به گسترده تر شدن حوزه تعامل بین امکانات و منابع تولیدی، نوآوری های فنی و فهم تازه ای از سازمان بنگاه ها بینجامد یا با آن تقارن یابد. اوضاع و شرایط جدید در بهترین حالت آن، در نهایت پراکنده شدن مراکز عرضه فراورده های بیمه ای را موجب خواهد شد و افزایش سهم کشورهای وارد کننده بیمه از این بازار را ممکن خواهد کرد. این مقاله برخی از این شرایط را انتقال عوامل تولید بین کشورها، دگرگونی مفهوم مکان جغرافیایی تولید و پدیدار شدن استراتژی تولیدی جدید می داند. اقدام های مربوط به کاهش هزینه ها و افزایش کارایی می تواند حوزه های جدید توانایی رقابتی را فراهم کند. افزایش تاثیر عوامل فرهنگی و عوامل محلی خاص و وجود تقاضای بالقوه برای فراورده های بیمه ای که با اوضاع و شرایط محلی سازگار باشد این روند را ممکن است تقویت کند.