سیدمحمد عباس زادگان - عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و مدیر عامل شرکت سهامی بیمه ایران

موسسات بیمه تجاری از جمله نهادهای مالی هستند که در کنار توسعه موثر در تامین امنیت اقتصادی سرمایه در ایجاد منابع مالی در فواصل زمانی دریافت حق بیمه و پرداخت خسارت ها، به خصوص در بیمه های بلند مدت می توانند موجب تحرک و پویایی و توسعه بازارهای مالی شوند و با انباشت سرمایه و مدیریت روزامد آنها زمینه های لازم را برای رشد اقتصاد مولد فراهم کنند. برای آن که بتوانیم تصوری واقعی از عملکرد صنعت بیمه و آثار آن در بازار سرمایه در کشور ارایه دهیم، لازم است نخست مقایسه ای تطبیقی در شاخص های ارزیابی مالی صنعت بیمه کشورهای توسعه یافته و در حال گستر با صنعت بیمه در ایران داشته باشیم. به طور کلی شاخص های میزان کل حق بیمه دریافتی، ضریب نفوذ بیمه ( نسبت حق بیمه به تولید ناخالص داخلی)، حق بیمه سرانه، درصد سرمایه گذاری به کل دارایی ها، سهم حق بیمه های کسب شده در بازار بیمه های اموال و اشخاص به تفکیک و تعداد شرکت های بیمه فعال اعم از داخلی و اتکایی از عوامل مهم توسعه یافتگی بازار بیمه در هر کشور محسوب می شوند. کشورهای توسعه یافته ای که صنعت بیمه آنها در طی سال های 1367-1376 بررسی شدند عبارت اند از: امریکا،آلمان، هلند، انگلستان، ژاپن، فرانسه، سوییس، دانمارک نروژ، سوید و کشورهای در حال توسعه: سنگاپور، کره جنوبی، مالزی، مصر، ترکیه، تایلند، اندونزی، پاکستان، مکزیک و تایوان. در طی یک دوره بررسی د ساله منتهی به سال 1376 که بخش مطالعات انجمن بیمه گران لندن صورت داده است صنعت بیمه کشورهای مختلف براساس شاخص های ارزیابی بررسی شده است.

صنعت بیمه، بازار سرمایه، اقتصاد مولد، حق بیمه، تولید ناخالص داخلی، بیمه اموال و اشخاص