پیام نیکجو - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
مهرداد روحانی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سید مجتبی کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
جمشید اسلامی - دکترای تخصصی آموزش پزشکی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سجاد رنجبر کوچکسرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

زمینه و هدف: امروزه استفاده از گیاهان دارویی و درمان گیاهی به بخش مهمی از علم پزشکی بدل گشته و استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماری ها در حال افزایش است. تشنج و صرع از جمله اختلالات جدی و شایع مغز هستند. عواملی از جمله کمبود اکسیژن، کمبود گلوکز خون، کمبود کلس یم خون، آلکالوز خونی، احتباس مایعات در بدن، کمبود خواب و مسائل اجتماعی می توانند باعث بروز صرع و تشنج شوند. با توجه به این که این بیماری ها از جمله اختلالات شایع دستگاه عصبی بوده و درمان های رایج و همچنین داروهای شیمیایی مورد استفاده برای این بیماران عوارض گسترده ای دارد و افراد بسیاری از آن رنج می برند، یافتن درمان ها و راه های پیشگیری کننده از بروز آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است لذا هدف از این پژوهش تعیین تاثیر رایجترین گیاهان دارویی بر درمان و پیشگیری از تشنج و صرع می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقالات منتشر شده بین سال های 1381-1397 (2002-2018) بررسی شدند. به منظور دستیابی به مستندات علمی مرتبط، جستجوی الکترونیکی به دو زبان فارسی و انگلیسی با استفاده از کلید واژه های گیاهان دارویی، درمان گیاهی، تشنج، صرع و معادل انگلیسی این کلید واژه ها، در بانک های اطلاعاتی شامل ProQuest ،Web of science ،ISI ،Scopus ،Google scholar ،Pubmed انجام گرفت و اطلاعات تکمیلی بیشتر از سایت AORN اتخاذ گردید. یافته ها: در مطالعه پیش رو مجموعا 21 مقاله جمع آوری شد. تحقیقات پیرامون تاثیر گیاهان دارویی بر روی تشنج و صرع نشان می دهند که عصاره هیدرو الکلی بابونه، عصاره هیدروالکلی سنبل الطیب، عصاره گل ساعتی، عصاره هیدروالکلی بابونه، عصاره هیدروالکلی شوید، آویشن، برگ کاکوتی، عصاره هیدروالکلی گیاه مخلصه، عصاره آبی دانه تاتوره، عصاره هیدروالکلی ریحان و گل بنفشه اثر کنترلی بر تشنج داشته همچنین عصاره سرشاخه های علف چای، عصاره الکلی صمغ گیاه آنغوزه، اسانس دانه زیره سبز، سیاه دانه، انیسون، فندق هندی، هلیله سیاه، بادرنجوبه، انغوزه ، اسطوخدوس و سداب اثر درمانی و پیشگیری کننده بر صرع دارند. نتیجه گیری: گیاهان دارویی می توانند نقش بسزایی در پیشگیری و درمان تشنج و صرع داشته باشند. با توجه به مساله اقتصادی و اثرات سوء داروهای شیمیایی مصرف عصاره های گیاهی با عوارض کمتر، می تواند جایگزین مناسبی جهت درمان و پیشگیری بیماری صرع باشد.

گیاهان دارویی، درمان گیاهی، تشنج، صرع