تاثیر موسیقی درمانی بر میزان اضطراب قبل از آنژیوگرافی در بیماران بستری در بخش قلب

زمینه و هدف: بیماران در انتظار بررسی های تهاجمی از جمله آنژیوگرافی، اضطراب را در سطوح بالا تجربه می کنند. پرستاران در این راستا وظیفه دارند اضطراب بیماران را تحت کنترل درآورند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر موسیقی درمانی برمیزان اضطراب بیماران در انتظار آنژیوگرافی و بستری در بخش قلب بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 70 بیمار ( دو گروه 35 نفری کنترل و موسیقی درمانی) بستری در بخش های قلب بیمارستان های قلب الزهرا، اردیبهشت و شهید بهشتی شیراز انجام شد. ابزار جمع آورى داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردى و معیار سنجش اضطراب اسپیل برگرو روش گردآورى اطلاعات از طریق مصاحبه و خودگزارش دهى بود. یک ساعت قبل از آنژیوگرافی میزان اضطراب واحدهای مورد پژوهش در دو گروه اندازه گیری شد. سپس گروه موسیقی درمانی به مدت بیست دقیقه نوار موسیقى درمانى را از طریق گوشى و هدفون شنیدند. درگروه کنترل نیز مراقبت هاى استاندارد پرستارى انجام شد. پس از اجرای مداخله و قبل از آنژیوگرافی، سطح اضطراب واحدها دوباره بوسیله پرسشنامه ا سپیل برگر اندازه گیرى شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 22 و آزمون هاى آماری کای اسکور، تست T مستقل انجام گرفت. یافته ها: پس از انجام موسیقى درمانی در گروه مداخله، میزان اضطراب بیماران نسبت به قبل از مداخله و گروه کنترل کاهش معنی دارى در سطح (P> 0.01) نشان داد. همچنین یافته ها بیانگر آن بود که میانگین نمره اضطراب در گروه های کنترل و موسیقی درمانی قبل از مداخله تفاوت معنی داری در سطح (P≤0.05) نداشته است. نتیجه گیری: موسیقی درمانی به طورمعنی داری موجب کاهش سطح اضطراب بیماران شد و می توان برای کاهش اضطراب بیماران در انتظار آنژیوگرافی از روش موسیقی درمانی استفاده نمود.

Keywords:

موسیقی درمانی , اضطراب , آنژیوگرافی , عروق کرونر