رابطه ی بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در زنا ن باردار شهر شیراز درسال 1397

زمینه و هدف: سلامت معنوی به عنوان احساس رضایت بخش درونی و ارتباط موثر با خود و دیگران تعریف می شود که به معنادارکردن زندگی می انجامد. از طرفی خودکارآمدی اطمینان فرد در مورد توانایی های فردی است.سلامت معنوی و خودکارآمدی از مسائل مهم دوران بارداری محسوب می شوند. لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و خوکارآمدی زنان باردار انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است. نمونه ها شامل 100 نفر زن باردار به روش تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه سلامت معنوی الیسون و پولوتزین و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی sherer بین افراد توزیع شد. داده ها جمع آوری و از طریق نرم افزار Spss.16 مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی زنان باردار 75.876 بدست آمد. نمره سلامت معنوی 5.65 درصد زنان متوسط و 6.43 درصد سلامت معنوی بالایی داشتند. بین سلامت معنوی و خودکارآمدی زنان ارتباط معناداری یافت شد. P=0.003 هم چنین بین سلامت معنوی با سن ازدواج p=0.001 ، شغل p=0.0034 و خودکارآمدی با سن ازدواج p=0.004 و زمان حاملگی p=0.012 ارتباط معناداری یافت شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد بین خودکارآمدی و سلامت معنوی ارتباط مستقیم وجود دارد. لذا توجه به ارتقای سلامت معنوی در زنان باردار در بهبود خودکارآمدی آنان مفید است.

Keywords:

خودکارآمدی , سلامت معنوی , زنان , بارداری