فریبا عباس زاده نظام آباد

مقدمه : امروزه با پیشرفت های علمی که صورت گرفته س یر بیما ری از حالت حاد، کشنده به حالت مزمن، به تدریج مرگ افرین تبدیل شده است در نتیجه بیماری دیابت که در دهه های گذشته و کنون شایع ترین بیماری مرگ آفرین برای افراد دنیا شناخته شده است به حالت مزمن که بر کیفیت زندگی افراد اثر می گذارد تبدیل شده است بیماری دیابت در تمام سنین و در تمام مراحل زندگی می تواند تشخیص داده شود چه در کودک سه ساله یا فرد نوجوان و یا جوان سی ساله و یا فرد میان سال و کهنسال می تواند تشخیص داده شود با علت های متفاوت به دلیل کم کاری غدد درون ریز در تولید انسولین یا مقاومت بدن به انسولین ، کم تحرکی، استرس های زندگی ، تغذیه نامناسب، خواب ناکافی یا بیش از حد و.... هر فرد سالم در طول دوران زندگی خود نیازهای متفاوت تغذیه، خواب، تحرک و... دارد حال انکه بیمار نیز باشد آن هم بیماری دیابت که از این موارد بسیار تاثیر می پذیرد. روش کار : این مطالعه یک مروری سیتماتیک بر 100 مقاله است در بازه زمانی 2010 تا 2019 می باشد که با توجه به معیار های ورود 22 مقاله انتخاب و بررسی شده اند. یافته ها : در نتیجه برای رفع این چنین نیازهای باید آموزش ببینند آموزش باید توسط افراد اکادمیک و حرفه ای صورت گیرد چرا که درصورت آموزش های نادرست باعث می شوند قند خون بیماری تعادل خود را از دست داده فرد دچار افزایش و یا کاهش قند خون بیمار گردند که این موارد خود بسیار خطر آفرین است و می تواند صدماتی در پی داشته باشد نتیجه گیری : پرستاران به دلیل اینکه بیشتر از دیگر افراد تیم درمان با بیمار در ارتباط هستند و بیشتر زمان خود ر ا با بیماران می گذرانند می توانند آموزش های موثرتری از دیگر افراد تیم درمان به بیماران و همراهان انان ارایه دهند و از انان بازخورد گرفته و آموزش بیماران را تکمیل کنند.

دیابت، دوران های متفاوت زندگی، پرستار، آموزش