تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر فعالیت های روزمره زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های مزمن با روندی رو به افزایش است. اختلال در فعالیت های روزمره زندگی مسئله مهم و اساسی در این بیماران می باشد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر فعالیت های روزمره زندگی در بیماران میتلا به مولتیپل اسکلروزیس است . روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 80 نفر از بیماران مبتلا به MS که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پس از برگزاری جلسات آشناسازی نمونه ها با اهداف و روش مداخله، گروه مداخله در مدت دو ماه به اجرای تکنیک پرداختند و برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. فعالیت های روزمره ی زندگی در نمونه ها با استفاده از پرسشنامه فعالیت های روزانه و ابزاری زندگی شامل دو بخش : ADL (فعالیت های روزمره ی زندگی) و IADL (فعالیت های ابزاری زندگی ) طی چهار مرحله قبل از مداخله و پایان هفته های سوم و ششم و نهم بعد از مداخله در هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: براساس نتایج حاصل،در گروه مداخله تعداد 23 نفر ( 60.5 %) و در گروه کنترل 24 نفر ( 63.2 %) زن بودند. در گروه مداخله 24 نفر ( 63.2 %) و گروه کنترل 22 نفر ( 57.9 %) متاهل بودند. نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری نشان داد با انجام مداخله آرام سازی پیشرونده عضلانی با گذشت زمان میزان استقلال ب یماران در انجا م فعالیت های روزمره زندگی در دو بخش ADL و IADL به طور معنی داری افزایش یافته (P=0.002) ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد (P=0.742) ، با این وجود تفاوت قابل ملاحظه از نظر بالینی مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به موثر بودن تکنیک آرام سازی بر بهبود فعالیت های روزمره و ابزاری زندگی توصیه می شود در مراجعات مکرر بیماران ضمن ارزیابی وضعیت ADLs آنها، استفاده از این تکنیک به آنها آموزش داده شده و گامی جهت ارتقای کیفیت زندگی این افراد برداشته شود.

Keywords:

آرام سازی پیشرونده عضلانی , بیماری های مزمن , فعالیت های روزمره زندگی , مولتیپل اسکلروزیس