بهزاد فولادی - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
فرشته جهانی - مربی، گروه مهندسی ایمنی، مرکز آموزش عالی لامرد، لامرد، ایران
پریسا احمدی - کارشناسی، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
ماهان بهمن زیاری - کارشناسی ارشد، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
علویه زینب موسویان اصل - مربی، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت،دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران
زهرا حیدری - کارشناسی، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

مقدمه: حوادث ناشی از کار به عنوان یکی از عوامل مهم از دست رفتن نیروی کار و اتلاف ساعات کاری محسوب می شوند. بیمارستان یکی از مهمترین نهادهای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی است که کارکنان شاغل در قسمت های مختلف با عوامل زیان آور شغلی متعدد و حوادث شغلی مواجهه دارند. ضمن بررسی حوادث رخ داده در میان کارمندان می توان در راستای کاهش خسارات جانی و مالی گام مهمی برداشت. مطالعه فعلی با هدف مقایسه حوادث شغلی در میان کارکنان دو بیمارستان آموزشی انجام شده است. روش بررسی: مطالعه تحلیلی- مقطعی فعلی در سال 1396 و در میان کارکنان آزمایشگاه، پرستاران و پرسنل اتاق عمل دو بیمارستان انجام شده است. تعداد 110 نفر از هر بیمارستان (حجم نمونه براساس فرمول کوکران) در مطالعه شرکت کردند و اطلاعات مربوط به تجربه حوادث رخ داده برای کارکنان و روزهای غیبت ناشی از آن از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. در نهایت تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS22 انجام شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون ( t یا معادل آن من-ویتنی)، با هدف مقایسه روزهای غیبت از کار و رابطه آن با سایر عوامل و آزمون آماری کای اسکوار برای مقایسه نوع حوادث در میان مشاغل و پست های گوناگون استفاده شد. یافته ها: 85 درصد کارکنان بیمارستان های آموزشی شماره 1 و 2 از جنس زن بوده و پرستاران در میان سایر پرسنل بیشترین فراوانی را داشتند. 84/5 درصد از کارکنان بیمارستان آموزشی شماره 1 و 87/6درصد از کارکنان بیمارستان آموزشی شماره 2 دارای نوبت کاری بودند. است میانگین سنی کارکنان بیمارستان آموزشی شماره 1 (34/72) از میانگین سنی کارکنان بیمارستان آموزشی شماره 2 (29/5) بالاتر بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار می باشد (P=0/000). حادثه بریدگی با اشیاء نوک تیز در بیمارستان 1 و حادثه تماس پوستی با با خون یا سایر مایعات بدن در بیمارستان 2 بیشترین تکرار را در میان سایر حوادث داشته اند. ارتباط نوع آسیب با بیمارستان های آموزشی شماره 1 و 2 نشان داد که میانگین نمره نوع آسیب هایی از قبیل: ضرب دیدگی بر اثر سقوط اشیا سنگین روی قسمتی از بدن، کمردرد ترومایی در حین تغییر دادن وضعیت بیمار و مضروب یا مجروح شدن توسط بیمار یا سایر مراجعه کنندگان در بیمارستان آموزشی شماره 2 بالاتر از بیمارستان آموزشی شماره 1 بود که به لحاظ آماری این ارتباط معنی-دار به دست آمد (0/05

بیمارستان، حوادث شغلی، غیبت از کار