حمیرا همینی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ایران
افشار برهمند - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، واحد علوم تحقیقات سیرجان، ایران

نظام های حکومتی ذیل سه مدل کلی پارلمانی، ریاستی و نیمه پارلمانی اعمال حاکمیت می کنند اما هر یک از این مدل ها در جوامع سیاسی مختلف، اشکال متنوعی به خود گرفته اند. تبدیل کردن هر یک از این نظامها به یک نوع نظام دیگر مستلزم وجود فاکتورهایی در جوامع سیاسی و حاکمیت هر کشور دارد. در این نوشتار با شیوه تحلیلی و توصیفی و با جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی، به تحلیل و بررسی چالش های نظام پارلمانی در حکومت جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود و با توجه به مطرح شدن این امر در سطح حاکمیت جمهوری اسلامی ایران و تبدیل نظام ریاستی به پارلمانی که چندی پیش مطرح گردیده بود، که این امر مستلزم تغییراتی در سطح قوانین اساسی و باز گذاشتنعرصه فعالیت برای احزاب و نیز برخی از زمینه های اجتماعی و فرهنگی می باشد. شایان ذکر است در صورت تغییر نظام حاکمیتی از ریاستی به پارلمانی مستلزم حذف پست ریاست جمهوری و احیای نخست وزیری است که در این صورت عملا نظام، از شکل جمهوری به معنای کلاسیک خارج می شود و در این شکل از نظام حاکمیت باید به این نکته اشاره کرد که می بایست در صورت چنین تدابیری، راهکارهایی برای تعریف نام نظام جمهوری اسلامی اندیشیده شود.

احزاب، تفکیک قوا، قانون اساسی ،نظام ریاستی، نظام پارلمانی