تأثیر مدیریت دانش بر یادگیری سازمانی و تبدیل سازمان به سازمان یادگیرنده

در سالهای اخیر مدیریت دانش به موضوعی مهم و بحث برانگیز در سطوح جهانی تبدیل شده است در حالیکه که این مقوله،پدیده ای چندان جدید نیست. درواقع مدیریت دانش از صدها سال پیش که صنعتگران و صاحبان مشاغل مختلف، تجارب حرفه ای خود را به فرزندان و شاگردان خویش منتقل می کردند، وجود داشته است. هم اکنون سازمان ها سعی دارند تا از طریق مدیریت دانش، دانش انباشته در ذهن کارکنان خود را بدست آورند تا بتوانند آن را به راحتی با دیگران در درون سازمان تقسیم نمایند. دانش ذخیره شده در سیستم، دوباره تبدیل به منبعی قابل استفاده می شود که می تواند مزیت رقابتی برای سازمان فراهم کند. هر سازمان از گروهی از افراد تشکیل شده است . هرگروه باعث رشد و پویایی یک فرهنگ می شود. نتیجه اینکه پرورش یک فرهنگ جدید، برای مثال یک فرهنگ مبتنی بر یادگیری، نیاز به زمان دارد.یک سازمان یادگیرنده دارای فرهنگی است که از نوآوریها و یادگیری افراد و سازمان حمایت می کند . سازمان یادگیرنده به خودی خود دارای ارزش نیست، بلکه بایستی همواره در خدمت هدفهای وسیع تر سازمان باشد . در این مقاله بر آن هستیم تا با شناخت مدیریت دانش ، نقش آنرا در یادگیری سازمانی بررسی کرده و مدلی از بکارگیری مدیریت دانش در سازمان یادگیرنده را تحلیل نماییم .