اثر قارچهای میکوریزی بر برخی شاخصهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک گندم تحت شرایط کمبود فسفر و کشت بدون خاک

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 329

This Paper With 10 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IRMF01_129

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

کمبود فسفر یکی از تنشهای غیرزیستی مهم بوده که سبب کاهش عملکرد گیاه در اغلب اراضی کشاورزی دنیا شده است. بنابراین، یافتن راهکارهای موثر در جهت افزایش تحمل گیاه در برابر کمبود فسفر از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. تلقیح ریشه گیاهان با قارچهای میکوریزی میتواند به عنوان راهکاری موثر در کاهش اثرات مضر کمبود فسفر بکار گرفته شود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تلقیح انفرادی و ترکیبی قارچ اندوفایت Piriformospora indica و قارچهای میکوریزی گلوموس موسه (Glomus mossea) و گلوموس اینترارادیسز (Glomus intraradices) بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم گندم (Triticum aestivum L.) نیکنژاد و آزادی در پاسخ به تنش کمبود فسفر در گلخانه مرکز کشت بدون خاک دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. بوته های گندم در بستر کشت مخلوط شن و پرلیت استریل 2:1) حجمی- حجمی) کاشته شده و در معرض دو غلظت فسفر 64) و 32 میلیگرم در لیتر) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت آهن و فسفر شاخساره، سرعت فتوسنتز برگ و وزن خشک ریشه و شاخساره هر دو رقم گندم در شرایط کمبود فسفر کاهش یافت. در مقابل، غلظت روی شاخساره، محتوای کلروفیل کل، فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) و آسکوربات پراکسیداز (APX) هر دو رقم گندم در شرایط مذکور افزایش یافت. در شرایط کمبود فسفر، دو رقم از لحاظ وزن خشک شاخساره، جذب فسفر و روی، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان CAT و APX و شاخص تحمل تنش با یکدیگر اختلاف معنیداری نداشتند. تلقیح قارچهای میکوریزی و P. indica به ریشه گندم با افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان، افزایش سرعت فتوسنتز، بهبود جذب فسفر و رشد ریشه و شاخساره گیاه موجب افزایش تحمل گندم به تنش کمبود فسفر شد. همچنین، پاسخ دو رقم مورد مطالعه گندم به تلقیح قارچهای میکوریزی متفاوت بود، به عبارت دیگر، تاثیر مثبت قارچهای مورد بررسی بر بهبود رشد گیاه و تحمل تنش کمبود فسفر، در رقم آزادی بیشتر از رقم نیکنژاد بود. تیمارهای تلقیح انفرادی قارچ P. indica و تلقیح همزمان قارچ + P. indica گلوموس موسه به ترتیب در رقمهای آزادی و نیکنژاد بیشترین تاثیر را در افزایش غلظت فسفر شاخساره در شرایط کمبود فسفر داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده بهترین تیمار قارچی از لحاظ تولید ماده خشک ریشه و شاخساره رقمهای گندم مورد بررسی در شرایط تنش کمبود فسفر، تیمار تلقیح همزمان قارچ + P. indica گلوموس اینترارادیسز است. موثرترین تیمار در افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان رقم آزادی، تلقیح انفرادی گلوموس اینترارادیسز بود. بهترین تیمارهای میکروبی در افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز رقم نیکنژاد به ترتیب متعلق به تلقیح مشترک قارچ P. indica + گلوموس موسه، تلقیح انفرادی گلوموس موسه و تلقیح مشترک قارچ P. indica + گلوموس اینترارادیسز بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد در شرایط کمبود فسفر، قارچهای مورد مطالعه میتوانند از طریق افزایش جذب عناصر غذایی، توسعه رشد ریشه و شاخساره گیاه، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان و سرعت فتوسنتز، تحمل گندم را به تنش کمبود فسفر افزایش دهند. شایان ذکر است، تاثیر قارچهای مورد مطالعه بر ارقام گندم و نیز پاسخ آنتی اکسیداتیو آنها به حضور قارچها یکسان نمیباشد. اگرچه، میتوان از تیمارهای قارچی برای افزایش تحمل گندم به کمبود فسفر استفاده کرد، اما پاسخ متفاوت رقمها به تیمارهای قارچی باید مورد بررسی قرار گیرد.

Authors

داود رحمانی ایرانشاهی

کارشناسی ارشد، مهندسی کشاورزی- علوم خاک، شرکت کشت و صنعت پیوند بیستون پارس، هلدینگ کشاورزی و دامپروری فردوس پارس

مژگان سپهری

دکتری- مهندسی کشاورزی- علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز