بررسی اثرات سبک های رهبری بر یادگیری کارکنان با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در کارکنان تامین اجتماعی شهر رشت

هیچ تردیدی نیست که موفقیت هر سازمان یا گروه در درون سازمان تا حد زیادی به شایستگی رهبر سازمان بستگی دارد. از طرفی بقا و رشد سازمانها در دنیای پر تغییر کنونی نیازمند داشتن توانایی برای واکنش به موقعو مناسب در برابر تغییرهای پی در پی محیطی است که در این میان تنها سازمان هایی می توانند ضرورت ها و تغییرات محیطی را به موقع پیش بینی نمایند و به بقای خود ادامه دهند که بر یادگیری سازمانی تمرکز وتاکید نمایند. هدف این پژوهش، بررسی اثرات سبک های رهبری بر یادگیری کارکنان با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در کارکنان تامین اجتماعی شهر رشت می باشد. روش پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و برحسب روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی می باشد که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی داده های مورد نیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی شهر رشت (265 نفر) می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی ساده (تناسبی) تعداد 282 نفر به عنوان حجم نمونه آماری تعیین گردیده است. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزارهای SPSS22 و Smart PLS 2 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد متغیر سبک های رهبری با ضریب تاثیر 0/662 تاثیر مثبت و معنی داری بر سرمایه اجتماعی دارد. همچنین متغیر سرمایه اجتماعی با ضریب تاثیر 0/592 دارای تاثیر مثبت و مستقیم نیز، با ضریب تاثیر 0/328 تاثیر مثبت و معنیداری بر متغیر یادگیری کارکنان دارد، و این نتیجه دلالت بر نقش میانجی جزئی متغیر سرمایه اجتماعی در رابطه بین این دو متغیر دارد.

Keywords:

سبک های رهبری , یادگیری کارکنان , سرمایه اجتماعی , کارکنان تامین اجتماعی شهر رشت