مینا شیدفر - دانشجوی رشته دکتری دانشگاه آنکارا
گوکهان سویلمز اوغلو - مدیر گروه و استاد دانشگاه بخش باغبانی دانشگاه آنکارا
علی ارگول - استاد بخش بیوتکنولوژی دانشگاه آنکارا

به واسطه شرایط محیطی مناسب، ترکیه یکی از مهم ترین مناطق انگورکاری با ذخایر ژنتیکی بسیار غنی و تاریخچه طولانی پرورش انگور می باشد. این طرح تحقیقاتی درسال 1387 و به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی، سینونیمی و همونیمی ، موجود بین تعدادی از ارقام انگور ترکیه به انجام رسید. در این تحقیق DNA ژنومی از برگ 39 رقم انگور زراعی و 2 رقم رقم شاهد موجود در کلکسیون انگور ایستگاه تکیرداغ استخراج گردید و برای تکثیر مکان های ژنی از 15 جفت آغازگر ریزماهواره هسته ای استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تعداد آلل در هر مکان ژنی بین 2 تا 12 آلل بود. نتایج حاصله از داده های مولکولی 4 مورد سینونیمی بین ارقام انگور مانند سیاه فسد یکن (از منطقه اسکی شهیر)، جوکلیک (قیصریه)، سیاه اوزوم و کویون گوزی (اسکی شهیر)، حانیم دوداغی و کارا اولک و کارالیک (قیصریه)، سیاه بوزگولو و بوزگولو(اسکی شهیر) و یک مورد همونیم به نام نارینجی با 57 ٪ درصد تشابه ژنتیکی به دست آمد و مشخص شد که این دو رقم با ژنتیک متفاوت دارای یک اسم بودند.

ترکیه، سینونیمی و همونیمی , Vitis vinifera, SSR