امیر میرزا زاده دوستان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ارومیه، ایران

توجه روز افزون به منافع اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری ، این فعالیت را به منبع مهمی برای پویایی فرهنگی، تنوع و تحرک اقتصادی بدل کرده است . جهت تحقیق چشم انداز بیست ساله ، دستیابی به 1/5 درصد کل گردشگر و 2 درصد کل درآمدگردشگری جهان از ضروریات در این زمینه تلقی می شود . بنابراین نیاز به مطالعه گردشگری از جمله گردشگری سبز در سطح ملی و بین المللی جهت برنامه ریزی و مدیریت صحیح گردشگری جهت نیل به اهداف چشم انداز بیست ساله و توسعه اشتغال و کارآفرینی بیش از پیش احساس می شود . گردشگری سبز اغلب برای توصیف نوعی ازگردشگری به کار می رود ، که بیشتر طرفدار محیطی زیست است . این نوع گردشگری با نام های مختلف مانند گردش -گری مسئول ، گردشگری انعطاف پذیر ، گردشگری سودمند یا گردشگری بدیل شناخته شده است ، گردشگری سبز به عنوان آن دسته از فعالیت های گردشگری تعریف می شود که سازگار با شرایط محیط زیست بوده و مفاهیم و نقاط تمرکز گوناگونی دارند . گردشگری سبز بهترین روش برای توسعه ارتباط همزیستی بین محیط زیست طبیعی و اجتماعی است .این تحقیق نشان می دهد به دلیل تنوع فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی ، دارای عقاید و توانمندی های بسیاری در زمینه گردشگری می باشد . و راهکارها و ساماندهی های بسیاری دارد.

گردشگری سبز ، جنگ، محیط زیست راهکارها