بررسی رابطه رفتار خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 471

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRCCG05_010

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مبتلایان به بیماری های مزمن می توانند با کسب مهارت های مراقبت از خود بر آسایش توانایی های عملکردی و فرایندهای بیماری خود تاثیرگذار باشند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلب نیز به علت عواقب بیماری و درمان با تغییر در نیازهای خود مراقبتی مواجه هستند و نیاز به آموختن رفتارهای خود مراقبتی دارندکه می تواند بر ابعاد کیفیت زندگی این بیماران اثرگذار باشد.مواد و روش: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی مقطعی، بعد از انتخاب واحد های پژوهش از بین بیماران بستری در مراکز درمانی، آموزشی و پژوهشی شهر بجنورد که دچار نارسایی قلبی کلاس 2 و بالاتر و کسر تخلیه قلب کمتر از 40 % بودند، پرسشنامه های رفتار مراقبت از خود بیماران نارسایی قلبی و سنجش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی توسط بیماران یا پژوهشگر تکمیل شد. پس از جمع آوری داده ها و کد بندی و ورود آنها به رایانه تجزیه و تحلیل توسط نرم افزار SPSS ویرایش 18صورت گرفت.یافته ها: از بین 175 نفر ،9/52 %مرد ،1/90 % متاهل و 4/79 % بیسواد بودند. میانگین سن 81/10 ± 26/66 سال بود .3/48 % به تریاک اعتیاد داشتند و 6/84 % سیگاری نبودند .5/44 % بیماران ابتلا به بیماری های مزمن را ذکر نکردند .15% سابقه ابتلا به هیپر تانسیون ،6/4 % ابتلا به دیابت و 1/19 % ابتلا به هر دو بیماری را داشتند .4/59 % سابقه آموزش قبلی خودمراقبتی نارسایی قلبی را نداشتند .4/27 % توسط پرستاران آموزش دیده بودند. میانگین نمره مراقبت از خود بیماران نارسایی قلبی 33/5 ± 45/43 و نمره کیفیت زندگی پ مینه سوتا 71/19 ± 24/46 بود. همبستگی بین توان خودمراقبتی و کیفیت زندگی بررسی و 15/0 – R= و P= 0/05 به دست آمد. ارتباط جنس با نمره خود مراقبتی معنی دار بود P= 0/007 ارتباط جنس با نمره کیفیت زندگی معنی دار نبود .P=0/13 نتیجه گیری: توان خود مراقبتی و کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی قلبی پایین بود. بین نمره خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی این مطالعه همبستگی مثبت مشاهده نشد. به این معنا که با افزایش توان خودمراقبتی ،کیفیت زندگی افزایش نداشت.

Authors

احسان سعیدی

دانشجوی کارشناسی پرستاری،کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد ، ایران،

بیتا محزون

دانشجوی کارشناسی مامایی،کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد ، ایران

طوبا حسینی عزیزی

کارشناس ارشد پرستاری مراقبت ویژه_ مربی عضو هیات علمی دانشکده ی پرستاری و مامایی_ دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی ، بجنورد ، ایران

سیماسادات حجازی

دانشجوی دکترای آموزش پرستاری شهید بهشتی ،عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی _ دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی ، بجنورد ،ایران

مسعود ابولحسن زاده زوارم

کارشناس پرستاری

محمد لطفی

کارشناس پرستاری