تعیین تاثیر آموزش آرام سازی در زنان یائسه بر روی عوارض یائسگی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 431

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_054

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: تغییرات جسمی و روحی ایجاد شده در دوران یائسگی، بر روان و کیفیت زندگی زنان تاثیر می گذارند. آرام سازی مجموعه ای از تمرین های عصبی و عضلانی می باشد که موجب آرامش و کاهش بروز مشکلات روانی می گردد، از این رو این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش آرام سازی در زنان یائسه بر روی کیفیت جنسی و کاهش علائم یائسگی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 70 نفر از زنان یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد که به صورت تصادفی به دوگروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند انجام شد.گروه آزمون طی هشت جلسه و به فاصله یک هفته توسط پژوهشگر آموزش دیده تمرینات آرام سازی را انجام دادند. سپس پرسشنامه ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه عملکرد جنسی و شدت علایم یائسگی توسط شرکت کنندگان پر شد. جهت تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کای دو ، فیشر و من ویتنی استفاده گردید.نتایج: میانگین سنی آزمودنیها 2.46±55.176 سال بود. دو گروه آزمایش و شاهد، از نظر متغیرهای دموگرافیک و مامایی همگن بودند و تفاوت آماری معناداری نداشتند (P> 0/05). در این مطالعه میانگین نمرهی شدت علائم یائسگی، عملکرد جنسی در دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت ولی میانگین نمره شدت علائم یائسگی، عملکرد جنسی در دو گروه بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری نشان داد. در گروه آزمون بعد از مداخله، میانگین نمره شدت علائم یائسگی کاهش و میانگین نمره عملکرد جنسی افزایش یافت. نتیجه گیری: امروزه از روشهای دارویی برای اهداف مربوط به اختلالات یائسگی استفاده شده ولی به دلیل عوارض داروها روشهای آرام سازی بدون مداخله دارو می تواند به زنان یائسه پیشنهاد شود و به صورت دستورالعمل روش درمانی مناسب به زنان یائسه توصیه شود.براساس پژوهش حاضر، به نظرمی رسد مداخله ارام سازی روشی بی خطر، مفید و بدون هزینه در کاهش شدت علایم و ارتقای کیفیت زندگی زنان یائسه می باشد.

Authors

دینا ابادی باویل

هیات علمی مامایی، گروه پرستاری مامایی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

صدیقه شریعت مغانی

مربی هیات علمی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

نادیا علی پور

دانشجوی دکترای تخصصی آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران