بررسی شیوع اختلال دخول/ درد تناسلی– لگنی ( دیسپارونیا/واژینیسموس) و مشخصات درد جنسی در زنان تهرانی

مقدمه: اختلال دخول/ درد تناسلی– لگنی (GPPPD) در DSM_5 جایگزین دو مفهوم دیسپارونیا/واژینیسموس شده است. با توجه به عوارض شدید درد جنسی بر فرد و روابط بین فردی بررسی شیوع این اختلال بر طبق تقسیم بندی های جدید و پرسشنامه های استاندارد ضروری بنظر میرسید. مطالعه حاضر به بیان قسمتی از نتایج پروژه که شامل بررسی شیوع اختلال GPPPD و مشخصات درد جنسی در افراد مبتلا می باشد؛ می پردازد. روش کار: این مطالعه مقطعی، مبتنی بر جمعیت و در پنج منطقه جنوب شهر تهران در سال 1396 انجام شد. نمونه گیری 9 ماه بطول انجامید. از 607 زن متاهل، ایرانی، 70-18 ساله بصورت نمونه گیری خوشه ای سهمیه ای جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه های عوامل دموگرافیک و عوامل مرتبط، پرسشنامه اختلال دخول/ درد، پرسشنامه دیسترس جنسی (FSDS-R) و پرسشنامه افسردگی (PHQ-9) بود. نتایج: از میان زنان انتخاب شده 591 زن پرسشنامه را تکمیل نمودند. میانگین سن زنان شرکت کننده 8/19±35/57 سال بود. شیوع درد جنسی شدید در 10.5% ودرد خفیف تا متوسط در 25,8 % از زنان گزارش شد. از انجا که بر اساس معیارهای پیشنهادی BINIK تنها همان 10.5% بعنوان موارد GPPPD شناخته میشوند مشخصات درد نیز در همین گروه تعریف شد. در خصوص مشخصات درد جنسی اکثریت زنان مبتلا به GPPPD زمان درد را ابتدای دخول (42.9%) ، مکان درد را ورودی واژن (40.7%) و کیفیت درد را بصورت احساس داغی و سوزش (51.9%) توصیف نموده بودند.% 82,1 در مورد مشکل خود با کادر درمانی درمیان نگذاشته بودند. تمامی زنان مبتلا به GPPPD بیش از 10 بار در 6 ماه گذشته دخول داشتند که مهمترین دلیل (57.1%) برای پذیرش دخول بهبود ارتباط زناشویی بیان گردید. نتیجه گیری: با وجود آنکه این اختلال شایع بوده و عوارض جدی بر سلامت فردی و بین فردی دارد شناخت کمی از این مشکل در سطح جامعه وجود دارد. با وجود درد زنان تنها بدلیل ترس از دست دادن همسر مبادرت به نزدیکی می نمایند که منجر می گردد روابط جنسی بجی آرامش و لذت منجر به درد و انزجار از این روابط گردد.

Keywords:

واژینیسموس , دیسپارونی , اختلال دخول/ درد تناسلی– لگنی , مشخصات درد جنسی