فاطمه نیکی رشیدی - کارشناس ارشد مامایی. دانشگاه علوم پزشکی کرمان. کرمان. ایران
زهره قرشی - گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
شایسته اسماعیل زاده - گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، مرکز مراقبت تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران

مقدمه: زندگی در دوران عقد در طی سالهای گذشته رواج بیشتری در بین زوجین جوان پیدا کرده است حال آنکه به مشکلات زوجین در این دوران توجه کمتری شده است. این مقاله به تعیین چگونگی زیست جنسی زوجهای جوان در دوران عقد در مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان در سال 1396 پرداخته است. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی دو مرحله ای بر روی 712 مورد زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان با شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. در مرحله اول مطالعه اطلاعات دموگرافیک و تماس زوجین هنگام مراجعه جهت شرکت در کلاسهای مشاوره قبل از ازدواج تکمیل شد.حداقل دو ماه پس از ازدواج در مرحله دوم، اطلاعات مربوط به زیست جنسی زوجین از طریق مصاحبه تلفنی با خانم ها توسط پژوهشگر اخذ گردید. داده ها به کمک آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: از کل نمونه های پژوهش 31,8 % در دوران عقد ماندند و زندگی مستقل خود را شروع نکردند. زوجینی که در دوران عقد ماندند در 87 % موارد با هم خوابیدن را تجربه کردند حال آنکه 45 % خانم ها اصرار داشتند که بکارت خود را در دوران عقد حفظ کنند. این گروه انواع مختلفی از تعاملات جنسی را جایگزین کرده بودند. نتیجه گیری: تناقض و دوگانگی مربوط به مجاز بودن روابط نزدیک و طولانی مدت از یک طرف و ممنوع بودن رابطه واژینال از طرف دیگر زوجین را در معرض آسیب های روانی، مشکلات بین فردی و حتی حاملگی ناخواسته قرار می دهد و نیازمند توجه بیشتر است.

دوران عقد، زیست جنسی، کرمان