ارتباطات و اخلاق حرفه ای

مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده اند که ارتباطات نامناسب عامل اصلی آسیب به بیماران است. تخمین زده می شود که اکثر حوادث ناگوار جدی درمراقبت های سلامت،شامل سوء تفاهم درزمان تحویل بیمار بین ارائه دهندگان خدمات سلامت می باشد روش کار: این مطالعه یک مطالعه نظام مند می باشد که با بررسی متون،الگوها ومقالات علمی داخلی وخارجی مرتبط با ایمنی بیمار با تاکید برحیطه ارتباطات انجام شده است ومفاهیم مبتنی برهدف از این مقالات استخراج گردیده است. نتایج: تایج بیانگرآنست که بهره گیری از الگوهای ایمنی بیمار با تاکید برحیطه ارتباطات این الگوها می تواند استانداردهای اخلاق حرفه ای و ارتباطات را درنحوه ی تعامل با بیمار درارائه دهندگان خدمات سلامت نهادینه سازد. این الگوها شامل: الگوی مراکز بیمار محور،الگوی ارزیابی نتایج عملکرد،الگوی بیمارستان های دوستدار ایمنی؛الگوی فرهنگ ایمنی بیمار،الگوی حاکمیت بالینی،الگوی پنیر سوئیسی،الگوی عوامل انسانی ودانش خطر،الگوی چارلز وینست،الگوی حداقل اطلاعات برای ایمنی بیمار،الگوی دونابدین،چارچوب اسبار،الگوی ایمنی عملکرد،الگوی روابط بین فردی تیم مراقبت سلامت،الگوی تحلیل علل ریشه ای خطا،الگوی پیشرفت ایمنی بیمار،الگوی همبستگی تیمی والگوی عوامل انسانی وایمنی بیمار می باشند که به موضوعات مهمی همچون فرآیند تشویق وترغیب،ارتباطات متقابل،روابط بین فردی،کارتیمی،فرهنگ مراقبت از بیمار، اخلاق حرفه ای، آموزش الگوهای ارتباطی، به اشتراک گذاری کامیابی ها و ناکامی ها، یادگیری از تجربیات، تمرکز بر ارزش ها، انگیزه کمک به رهبری تیم، فرآیند تحویل بیمار، تشویق بیماران به بیان دیدگاه هایشان، استفاده از زبان مشترک و...می پردازد. نتیجه گیری: امروزه تهیه و تدوین چارچوبی استاندارد برای هرگونه ارائه خدمت یا مراقبت امری لازم و اجتناب ناپذیر است. چاچوبی استاندارد با ویژگی های فرهنگیکه می تواند خدمات مراقبت سلامت را با کیفیت مطلوب به گیرندگان خدمات ارائه نماید.