تاثیر مشاوره حمایتی زوجین بر رفتار خودمراقبتی زنان مبتلا به دیابت بارداری تحت درمان با انسولین: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 357

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_197

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: دیابت بارداری شایع ترین اختلال طبی در دوران بارداری ست که تاثیرات منفی بسیاری بر جسم و روان مادر باردار می گذارد. طبق مطالعات موجود نقش مشاوره و حمایت همسر در دیابت بارداری کمتر بررسی گردیده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مشاوره حمایتی زوجین بر رفتار خودمراقبتی زنان مبتلا به دیابت بارداری تحت درمان با انسولین بود. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 64 زن مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان ام البنین مشهد در سال 1397 در هفته های 30-26 بارداری به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. مشاوره حمایتی زوجین به مدت 3 جلسه یک ساعته با فاصله یک هفته با حضور زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری و همسرانشان برگزار شد. پرسشنامه فردی-مامایی و خودمراقبتی دیابت در دو مرحله قبل و 4 هفته بعد از اتمام مداخله در هر دو گروه تکمیل و داده ها توسط آزمون من ویتنی و ویلکاکسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد دو گروه از نظر نمره خودمراقبتی قبل از مداخله، اختلاف آماری معنی داری نداشتند (p> 0/05). آزمون من ویتنی، تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات خودمراقبتی بعد از مداخله بین گروه مداخله نسبت به کنترل نشان داد (p<0/001). نتیجه گیری: مشاوره حمایتی زوجین به ارتقای رفتار خودمراقبتی مبتلایان به دیابت بارداری کمک می کند و می توان از آن به عنوان روشی موثر در کاهش پیامدهای نامطلوب ناشی از دیابت بارداری استفاده کرد.

Authors

فاطمه عرفانیان ارغوانی

مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سحر رستم پور

دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

معصومه کردی

مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

محمدتقی شاکری

دانشیار گروه آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فریده اخلاقی

استاد گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سید محسن اصغری نکاح

استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران