مروری بر درمان های غیردارویی و دارویی هموروئید در بارداری

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 267

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_259

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه : هموروئید از شایع ترین مشکلات دوران بارداری می باشد که در صورت عدم درمان به موقع و پیگیری مناسب می تواند تبدیل به یک بیماری مزمن شود و اثرات زیان باری را به فرد, خانواده و جامعه تحمیل نماید. نیاز به درمان هموروئید معمولا بر اساس نوع و شدت علایم صورت می گیرد. با توجه به شیوع بالای این مشکل در جمعیت زنان باردار و عدم پرداختن به مرور روش های نوین حمایتی, بالاخص دارویی و تهاجمی در طی 12 سال گذشته, مطالعه حاضر با هدف مرور انواع روش های درمان غیردارویی و دارویی هموروئید در بارداری و میزان اثربخشی آنها انجام شد. روش کار : با وارد کردن کلمات کلیدی مورد نظر به صورت منفرد و ترکیبی جهت جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar- Magiran و SID- ProQuest -Scopus -Science Direct -PubMed از بازه زمانی تحت پوشش این پایگاه ها تا از بازه زمانی تحت پوشش این پایگاه ها تا سال 2019، 38 مقاله به دست آمد که در نهایت 18 مقاله ای که به بررسی روش های درمان غیردارویی و دارویی هموروئید در جمعیت زنان باردار پرداخته بودند و واجد سایر معیارهای ورود به مطالعه بودند, مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: : مرور مقالات مورد نظر بیانگر آن بود که, جهت درمان هموروئید در دوران بارداری روش های مختلفی وجود دارد اما کارایی بسیاری از این روش ها برگرفته از نتایج مطالعات بالینی بر روی جمعیت عمومی مبتلایان به این بیماری می باشد, بنابراین با توجه به عدم وجود مطالعات بالینی کافی و قدرتمند در زمینه کاربرد برخی از روش ها و ممنوعیت یا احتیاط استفاده از برخی روش های دیگر در دوران بارداری, تصمیم گیری در زمینه انتخاب روش درمانی بسته به شرایط هر بیمار و توجه به معیارهایی از قبیل: سن بارداری, شدت و میزان پایداری علائم و همچنین رعایت سلسله مراتب درمان از روشهای حمایتی و غیرتهاجمی به سمت روش های تهاجمی می باشد. نتیجه گیری : وجود روش های مختلف درمان هموروئید از یک سو و محدود بودن مطالعات کافی و قدرتمند جهت تایید کارایی و ایمنی بسیاری از این روش ها بر روی جمعیت اختصاصی زنان باردار از سویی دیگر, نیاز است مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گردد.

Authors

الهه جسمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

سمیرا ابراهیم زاده ذگمی

دکتری بهداشت باروری, مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

معصومه کردی

استادیار گروه مامایی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران