ارتباط افسردگی، اضطراب و استرس مادر در دوره پرهناتال با محدودیت رشد جنین: مطالعه مروری

مقدمه: مشکلات سلامت روان مادر در دروان پره ناتال، نگرانی های بهداشت عمومی است و با پیامدهای نامطلوبی در جنین همراه است. علاوه بر این، تداوم این اختلالات تا پساز زایمان،میتواند بر روابط بین مادر-کودک نیز تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه مروری، به منظور بررسی ارتباط افسردگی، اضطراب و استرس مادر در دوره پرهناتال با محدودیت رشد جنین انجام شد. روش کار:در این مطالعه بااستفاده از موتورهای جست و جوی CINHAL,Cochrane Library EMBASE،Medline و PsychINFO به بررسی مطالعات انجام شده در 10 سال اخیر (2019-2009) )پرداخته شد. 568 مطالعه یافت شد که با بررسی چکیده، 21 مطالعه مرتبط،انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در تمامی مطالعات،افسردگی بررسی شده بود،اما 9مطالعه به بررسی افسردگی و اضطراب و 7مطالعه به بررسی هر 3بر محدودیت رشد پرداخته بودند.در یک مطالعه هیچ ارتباطی بین سلامت روان مادر با محدودیت رشد گزارش نشد.در اکثر مطالعات،ارتباط معنیدار اضطراب و استرس مادر با محدودیت رشد سر جنین دیده شد. در 4مطالعه افسردگی و اضطراب مادر با کموزنی موقع تولد ارتباط داشت.همچنین گزارش شد که احتمالا اختلال در تنظیم کورتیزول مادر منجر به محدودیت رشد می شود. نتیجه گیری:این مطالعه نشان داد که اضطراب،افسردگی و استرس مادر در رشد جنین تاثیر گذارند. هرچند در این زمینه به مطالعات قوی تری و با پیگیری طولانی تری نیاز است تا ارتباط بالینی تاثیرات درازمدت این مسائل بر روند رشد جنین پس از تولد نیز بررسی گردد.

Keywords:

محدودیت رشد جنین , رشد جنین , افسردگی , اضطراب