بررسی تاثیر کپسول بهار نارنج بر افسردگی زنان در دوره پس از زایمان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 612

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_271

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: افسردگی پس از زایمان از شایع ترین مشکلات بهداشت عمومی در اولین سال بعد از زایمان محسوب می شود. خلق افسرده، احساس گناه، از دست دادن اشتها و اختلال خواب برخی از علایم این اختلال است. افسردگی می تواند مشکلات جدی برای کودک، مادر و خانواده ایجاد کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیرکپسول بهارنارنج بر افسردگی زنان در دوره پس از زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده با پلاسبو بود که بر روی 49 مادر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی سبزوار در سال 1396 به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. شرکت کنندگان نمره بین 14 تا 28 از پرسشنامه استاندارد افسردگی بک (BDI-II) داشتند سپس افسردگی آنان توسط مصاحبه با روانپزشک تایید شد. سپس به روش بلوک بندی تصادفی به دو گروه مداخله (بهارنارنج 500 میلی گرم/ دو بار در روز+ فلوکستین 20 میلی گرم روزانه) و گروه کنترل (فلوکستین 20 میلی گرم روزانه به اضافه پلاسبو) تقسیم شدند. درمان در هفته 8 پس از زایمان آغاز شد و به مدت 8 هفته ادامه یافت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های کای اسکوئر، تی و من ویتنی آنالیز شد. نتایج: میانگین نمره افسردگی بعد از مداخله درگروه بهارنارنج و کنترل به ترتیب 4/02±9/2 و 3/56±17/12 بود که بین دو گروه اختلاف آماری معناداری وجود داشت (p<0/001). همچنین بعد از مداخله، 62/5% از گروه بهارنارنج و تنها 4% از گروه کنترل فاقد افسردگی پس از زایمان بودند. نتیجه گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد مصرف بهارنارنج به همراه فلوکستین در درمان افسردگی خفیف تا متوسط در دوران پس از زایمان موثرتر از مصرففلوکستین به تنهایی است. لذا میتوان از آن به عنوان مکمل در درمان افسردگی پس از زایمان استفاده کرد.

Keywords:

بهارنارنج , پرتقال تلخ , افسردگی پس از زایمان , گیاهان دارویی

Authors

زهرا زارع

مربی گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

محمدرضا شگرف نخعی

استادیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

بهاره امین

استادیار فارماکولوژی، مرکز تحقیقات سلولی و مولوکولی، گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران