بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی دو گونه بابونه آلمانی و اورا تحت تنش شوری

بابونه گیاهی دارویی است که درمان کننده سردرد و میگرن، تقویت کننده اعصاب، تببر و تسکین دهنده درد است. تنش شوری تجمع یونهایی نظیر سدیم، سولفات و کلر در محیط ریزوسفر است طوریکه رشد گیاه را مختل سازد. سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد، نقش مهمی در سازوکارهای دفاعی در برابر تنشها ایفا میکند. این آزمایش با هدف بررسی اثر سه سطح شوری (صفر، 75 و 150 میلی مولار) و محلول پاشی سه غلظت سالیسیلیک اسید (صفر، 150 ،300 پی پی ام) بر برخی خصوصیات فیزیلولوژیکی دو گونه بابونه آلمانی (Matricaria chamomila L.) و اورا (Matricaria aurea L.) در شرایط گلخانه ای اجرا شد. تنش شوری به صورت تدریجی با محلول هوگلند اعمال شد. بعد از اتمام اعمال شوری، محلول پاشی با سالیسیلیک اسید صورت گرفت و در نهایت اقدام به برداشت نمونه برگی شد. صفات میزان کلروفیل، پروتئین کل برگی و پرولین اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در بابونه آلمانی و اورا افزایش شوری بدون تیمار سالیسیلیک اسید، باعث کاهش میزان کلروفیل a شد ولی با اعمال تیمار سالیسیلیکاسید در بابونه آلمانی، افزایش شوری سبب کاهش کلروفیل a شد. در بابونه آلمانی و اورا افزایش شوری در تیمار بدون سالیسیلیک اسید سبب کاهش کلروفیل b ولی افزایش میزان شوری همراه با اعمال تیمار سالیسیلیک اسید سبب افزایش میزان کلروفیل b گردید. افزایش شوری در هر دو گونه بابونه سبب کاهش میزان کلروفیل کل ولی با اعمال تیمار سالیسیلیک اسید سبب افزایش کلروفیل کل شد. با توجه به میزان کلروفیل، پاسخ به شوری در دو گونه بابونه یکسان نیست. پروتئین کل برگی و پرولین تحت تاثیر تنش شوری قرار نگرفتند ولی پروتئین کل برگی تحت تاثیر گونه قرار گرفت طوریکه بابونه آلمانی در مقایسه با بابونه اورا پروتئین کل برگی بیشتری داشت. بنظر میرسد صفت پرولین برای بررسی اثرات شوری در این گیاه مناسب نمی باشد ولی صفت کلروفیل صفت خوبی از این جهت می باشد.

Keywords:

بابونه , سالیسیلیک اسید , تنش شوری , کلروفیل , پرولین