معرفی روش هم تیماری اندوفیتی برای مقابله با زوال گونه بلوط

بلوط گونه در حال زوال است و اهمیت ویژه ای در اکوسیستم ایران خصوصا زاگرس ایفا می نماید. روش های نوین استفاده از بیوم بلوط برای بقاء و حفظ آن کمتر بکارگفته شده است.در این مطالعه، جداسازی میکروبیوم و تیمارهای متنوع برای سنجش اثرات آنها بر رشد بلوط انجام گردید. 50 گرم نمونه از خاک ریزوسفری برداشت و پس از تیمار، یک لوپ از نمونه روی محیط ISP2 کشت داده و 1 ماه در دمای 28 درجه سانتی گراد نگه داری شد. کلنی هایی با ظاهر متفاوت و اسپورزا برای شناسایی میکروسکوپی و بیوشیمیایی مشخص شدند. پس از غربالگری با سنجش انحلال فسفات، برای جدایه های منتخب سنجش تولید جیبرلیک اسید، ایندول استیک، سیانید هیدروژن، تولید پروتئاز، تثبیت نیتروژن و ممانعت رشد پاتوژن انجام گرفت. سپس نهال ها با سوسپانسیون جدایه منتخب در حضور کنترل تیمار و بعد از 4 ماه پارامترهای رشد و بقای نهال و کنترل اندازه گیری شد. از 40 جدایه اندوفیت،14 جدایهStreptomyces (35%)، 12 جدایه Pseudomonas (30%)، 2 جدایه Actinobacillus (5%)، 12 جدایه (%30)Bacillus بودند. براساس نتایج انحلال فسفات 4 جدایه مختلف Streptomyces sp.Q1, 2، Pseudomonas sp. Q و sp. Q Bacillus انتخاب شدند. جدایه های منتخب مولد هورمون و مهار کننده رشد پاتوژن بودند. هم تیماری Streptomyces - Pseudomonas بر پارامترهای رشد نهال معنی دار بود( P .(< 0·001 هم -تیماری جدایه های Streptomyces و Bacillus بر بقای گونه های بلوط معنی دار بود((P<0·001 همچنین هم-تیماری Streptomyces sp.Q2 با جدایه Pseudomonas sp. Q موجب افزایش رشد معنی دار طولی، قطری و درصد وزن خشک ریشه نهال شدند .(P < 0·005) براساس مقایسه میانگین پارامترهای رشد، بلوط پاسخ معنی داری به تیمار میکروبیوم از خود نشان داد. جدایه Streptomyces sp.Q1عامل بیوکنترلی (P < 0·005) و جدایه های Pseudomonas sp. Q و Streptomyces sp. Q2 عوامل ارتقا دهنده رشد و احیای بلوط معرفی می گردند.

Keywords:

بلوط , Pseudomonas , میکروبیوم , Streptomyces , ارتقا دهنده رشد , Bacillus