حمیده خاکسارآستانه - هیئت علمی گروه اقتصاد گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی.
علی رهنما - پژوهشگر گروه اقتصاد گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
مریم هاشمیان - پژوهشگر گروه جامعه شناسی گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی

گردشگری یکی از صنایع ارز آور در جهان است که بسیاری از کشورهای دنیا با سرمایه گذاری در این صنعت، سالانه پذیرای میلیونها گرد شگر خارجی میبا شند. ایران از لحاظ برخورداری از جاذبه های تاریخی و فرهنگی در بین 10 کشور اول جهان جای دارد اما بر ا ساس آمار منتشر شده سهم اندکی از ورود گردشگران خارجی را به خود اختصاص داده ا ست که یکی از دلایل آن را میتوان به استفاده ناکارا و غیر بهینه از منابع و پتانسیل های تو سعه گرد شگری در مناطق عنوان کرد. به عبارت دیگر رونق گردشگری در کشور در گرو فراهم کردن شرایط مناسب برای ورود گردشگر از قبیل وجود عناصر خدماتی همچون هتلها و آژانسهای مسافرتی؛ وجود زیرساختهای مربوط به حمل و نقل هوایی، ریلی، جاده ای و دریایی است که عدم توجه به این موارد به همراه استفاده ناکارا و غیر بهینه از آن، مانعی برای رشد و توسعه گردشگری در این مناطق میشود. بر همین ا ساس در این تحقیق، رتبه بندی کارایی مناطق گردشگری با ا ستفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (ابرکارایی و شعاعی) مورد بررسی قرار می گیرد. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش از سالنامه های آماری استانهای مورد بررسی در سال 1390 که توسط مرکز آمار ایران گردآوری شده، استخراج شده است. نتایج نشان داد که بر اساس مدل وزنی که اهمیت نسبی هر یک از عوامل موثر بر تعداد گردشگران خارجی را در نظر میگیرد استانهای خراسان رضوی، قم، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان و اصفهان به ترتیب بالاترین عملکرد و استانهای خراسان شمالی، خراسان جنوبی، گلستان، چهارمحال و بختیاری، سمنان و بوشهر به ترتیب پایین ترین عملکرد را دارند.

کارایی، مناطق گردشگری، مدل ابرکارایی، مدل شعاعی