اثر روانکاری کمینه بر انرژی مصرفی و عمر ابزار در فرآیند فرزکاری

کاهش مصرف انرژی در تولید یک نیاز ضروری است. این نیاز ناشی از تقاضای روز افزون مصرفکننده برای محصولات تولیدی جدید، افزایش قیمت انرژی، نوسان و عدم قطعیت در عرضه انرژی و سیاستهای حکومتی است. در فرآیندهای تولید به ویژه ماشین کاری، بیش از %90 اثرات زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی در ماشینهای ابزار است. در سطح ماشینابزار، بزرگترین سهم مصرف انرژی الکتریکی در ماشین کاری زمانی است که ماشین به یک حالت آماده به کار برسد و عملیات غیر برشی مانند فعالسازی اسپیندل و واحدهای کمکی را پشتیبانی کند. هدف مقاله حاضر، بررسی تاثیر نوع روانکاری بر انرژی مصرفی است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که روش روانکاری کمینه، از نظر میزان مصرف انرژی کارآمد و عملی است و باعث کاهش انرژی مصرفی 16/3 درصدی نسبت به روانکاری تر شده است که میتواند به طراحان برنامه ریزی فرآیند کمک کند تا در انتخاب یک برنامه موثر از نظر انرژی مصرفی تصمیمات بهتری اتخاذ کنند.