بررسی تجربی، مدلسازی ریاضی و بهینه سازی پارامترهای موثر ماشینکاری بر روی زبری سطح درفرایند تراشکاری آلیاژ مس

ماشینکاری آلیاژهای مس به دلیل استفاده در صنایعی همچون صنایع الکترونیک، اتومبیل سازی، کشتی سازی، نظامی و ... دارای اهمیت بالای اقتصادی است. به منظور دستیابی به محصولی با کیفیت سطح مطلوب می-توان از تحلیلهای پیشرفته استفاده کرد و با مطالعه دقیق نتایج آن، به میزان اثرگذاری فاکتورهای ورودی بر روی فاکتورهای خروجی پی برد. این مقاله به مطالعه دقیق رفتار پارامترهای مهم فرآیند تراشکاری خشک بر روی رفتار کیفیت سطح ماشینکاری آلیاژ مس پرداخته است. در این پژوهش با استفاده از روش سطح پاسخ میزان تاثیر مهمترین پارامترهای ماشینکاری نظیر عمق برش، سرعت دورانی و نرخ پیشروی توسط یک معادله رگرسیون خطی مرتبه دوم مدلسازی شده و به کمک آن به بررسی اثر هر یک از پارامترهای ورودی پرداخته شده است. همچنین جهت بهینهسازی فاکتورهای ورودی جهت دستیابی به کمترین مقدار زبری سطح، از الگوریتم درینگر استفاده شده است که با مطالعه نتایج بدست آمده، بهترین مقادیر ورودی عمق برش 0/25 میلیمتر، سرعت دورانی 1700 دور بر دقیقه و نرخ پیشروی 0/93 میلیمتر بر دور میباشد.