بررسی تجربی فرآیند فرزکاری مارپیچ و سوراخکاری سنتی به منظور کاهش عیب ورقه شدن ورقه در ورق دولایه آلومینیوم – کامپوزیت پایه پلیمری

امروزه با گسترش کاربرد قطعات کامپوزیتی در صنایع مختلف نظیر هوافضا، خودروسازی و پزشکی، ماشینکاری آنها اهمیت فراوانی پیدا کرده است. سوراخکاری کامپوزیت های پایه پلیمری تقویت شده با الیاف Fiber) (Reinforced Polymer (FRP) با چالشهای زیادی همراه است. در هنگام سوراخکاری این نوع کامپوزیتها، الیاف به کار رفته به دلیل استحکام بالا به راحتی نمیشکند، بلکه در آنها تمایل به بیرون کشیده شدن توسط ابزار وجود دارد. این پدیده سبب پایین آمدن کیفیت و دقت ابعادی سوراخ میشود. در این پژوهش، هدف بررسی پارامترهای موثر در سوراخکاری دو لایه کامپوزیت – آلومینیوم بر میزان ورقه ورقه شدن (Delamination) است. بنابراین در طی دو مرحله ترتیب قرارگیری کامپوزیت و آلومینیوم بر میزان ورقه ورقه شدن در دو حالت سوراخکاری سنتی با مته و فرزکاری مارپیچ مطالعه شد. نتایج بدست آمده نشان داد، شرایط بهینه جهت سوراخکاری این نوع قطعات دو لایه، شروع ماشینکاری در گام اول با ترتیب کامپوزیت/ آلومینیوم و سپس در گام دوم آلومینیوم/ کامپوزیت است.