بررسی تجربی جهت سنتز و بهینه سازی جایگزین های پیوند استخوان مصنوعی به صورت خمیری درکاربردهای دندانپزشکی

هیدروکسی آپاتیت به دلیل خواص مناسب از جمله زیست سازگاری و استخوانسازی یکی از مواد پرکاربرد در درمان بیماریهای لثه و کاشت ایمپلنت است. این ماده به شکلهای مختلف گرانول، بلوکهای متخلخل، سیمان و خمیری شکل استفاده میشود. با اینکه بیشتر سرامیکهای کلسیم فسفاتی به صورت گرانول یا بلوک آماده میشوند، اما پر کردن نقص با آنها منجر به پرشدن ناقص یا پراکنده شدن گرانول ها در حین جراحی می شود. با اضافه کردن ژل یا بایندر مناسب به گرانول های کلسیم فسفاتی و تبدیل آنها به خمیر میتوان بر این مشکل غلبه کرد. خمیر قابلیت شکل پذیری دارد و در تماس مستقیم با استخوان های اطراف نقص است. هدف این مطالعه، پیدا کردن هیدروژل بهینه اضافه شده به پودر هیدروکسی آپاتیت (HA) و تولید خمیر با زمان گیرش کم، ویسکوزیته متعادل و حداکثر استحکام فشاری است. نتیجه نشان میدهد استفاده همزمان کیتوزان و سدیم آلیژینات به عنوان بایندر، زمان گیرش را کاهش میدهد و چسبندگی را متعادل میسازد.